.

.
κλικ στην εικόνα

ΤΟ ΝΕΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΜΑΡΙΝΗ: ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΤΟ ΝΕΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΜΑΡΙΝΗ: ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
=θεμελιώδης θέσις=
Κείμενον της Επιτροπής διά την Αναγνώρισιν της Ελληνικής Θρησκείας
[Η Επιτροπή διά την Αναγνώρισιν της Ελληνικής Θρησκείας με την συνεπικουρίαν της Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων και την καθοδήγησιν του Παν. Μαρίνη, δρά από του 1996 διά την Αναγνώρισιν της Θρησκείας μας έχουσα προβεί εις πλήθος επισήμων-νομικών ενεργειών προς τας αρμοδίας κρατικάς αρχάς και έχουσα καταθέσει επίσημον αίτησιν ιδρύσεως Ευκτηρίου Οίκου απο το 1998 (αρ. πρωτ. Α3/3-Α3/98, 24/6/1998). Επίσης ηργάσθη συντόνως διεθνώς με στόχον την διεθνή γνωστότητα (νομικός όρος) την οποίαν και επέτυχε πλήρως]
===
Εν όψει των τελευταίων εξελίξεων μετά την ψήφισιν του Νόμου περί της ιδρύσεως Θρησκευτικών Ενώσεων και θέλοντες να διευκολύνωμε την κοινήν παρουσίαν όλων των Ελληνιζόντων εις μίαν Εκκλησίαν της Ελληνικής Θρησκείας υπενθυμίζομε διακηρύσσοντες δημοσίως την θέσιν μας επί δύο ζητημάτων τα οποία, αδικαιολογήτως ως φαίνεται, προκαλούν διχογνωμίας: πρώτον, επί του ζητήματος της ονομασίας της Θρησκείας μας, και δεύτερον, επί του ζητήματος περί της φύσεως των Θεών. Εις το παρόν κείμενον διεξερχόμεθα τα περί της φύσεως των Θεών.
===
ΠΡΩΤΟΝ: Η ΔΙΑΤΕΤΥΠΩΜΕΝΗ ΘΕΣΙΣ ΜΑΣ
Εις το επίσημον κείμενον της "Ομολογίας πίστεως" (τουτέστιν, Βασικών Αρχών της θρησκείας μας), το οποίον, ως απαιτούν οι νόμοι, καταθέτομε από του 1998 εις τας αρμοδίας κρατικάς αρχάς, αναφέρομε τας πεποιθήσεις μας περί των Μακάρων Θεών:
"Ο ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ
Ὑπεράνω τῆς τάξεως τοῦ περιέχοντος τὰ θνητὰ εἴδη συστήματος, ὑφίστανται οἱ Ἀνώτεροι Κόσμοι τῶν Θεῶν. Οἱ Θεοί, ὄντες ὁμοιούσιοι καὶ συγγενεῖς πρὸς τὰ ἄλλα ὄντα καὶ ὥσπερ ἐκεῖνα ἀενάως ἐξελισσόμενοι, ἀποτελοῦν Ἀτομικότητας, ἀθανάτου φύσεως καὶ τελείας ψυχικῆς συγκροτήσεως, καὶ Προσωπικότητας διαθέτουσας  Ἀνωτάτης τάξεως Συνείδησιν καὶ μεγίστης δυνάμεως Διάνοιαν. Πρὸς τοὺς Θεοὺς ἀποδίδεται θεία λατρεία, τιμῶσα αὐτούς, πλέον τῆς καθαρᾶς τιμῆς, ὡς ἁρμοστὰς καὶ ἐφόρους τῆς εὐτάκτου καὶ εὐνόμου λειτουργίας τοῦ Κόσμου."
===
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Τα ζητήματα τα οποία προκαλούν συζητήσεις φαίνεται να είναι εάν οι Θεοί αποτελούν Ατομικότητας και Προσωπικότητας και επ' αυτών έχομε τα εξής δεδομένα τα οποία θεωρούμε ως γενικώς αποδεκτάς και πασιδήλους αληθείας των οποίων η αμφισβήτησις είναι πλήρως άτοπος και ανεπίδεκτος συζητήσεως.

--Η Ελληνική μας Θρησκεία εμπίπτει πλήρως στον στενόν-νομικόν ορισμόν της θρησκείας, κατά τον οποίον: Θρησκεία είναι η πίστις και απόδοσις θείας λατρείας εις πνευματικάς προσωπικότητας.
--Απασαι αι γνωσταί θρησκείαι λατρεύουν Θεούς νοουμένους ως Ατομικότητας-Προσωπικότητας και τούτο ισχύει πρωτίστως διά τας αρχαίας θρησκείας της Ευρώπης.
--Θεία λατρεία, απόδοσις τιμής και πολλώ μάλλον εξύμνησις, προσευχή και επίκλησις είναι λογικώς δυνατόν να αποδίδεται μόνον εις Ατομικότητας-Προσωπικότητας και ουχί εις οιαδήποτε άλλα πράγματα.
--Ως θρησκεία πολυθεϊστική δύναται μόνον να νοηθή θρησκεία η οποία λατρεύει πλήθος Ατομικοτήτων-Προσωπικοτήτων και αντιστοίχως ως μονοθεϊστική νοείται μόνον θρησκεία η οποία λατρεύει μίαν και μόνην Ατομικότητα-Προσωπικότητα.
--Η Ελληνική μας Θρησκεία, η θρησκεία του Ελληνικού Πολιτισμού τουτέστιν, εις όλον το φάσμα της γεωγραφικής και χρονικής εξαπλώσεως της, από την Ομηρικήν εποχήν έως του Μεσαίωνος και από της Βρεταννίας και της Γερμανίας έως της Περσίας και της Αιγύπτου, παρουσιάζει ένα κύριον χαρακτηριστικόν, ότι λατρεύεται πλειάς Θεών οι οποίοι πάντοτε θεωρούνται Ατομικότητες-Προσωπικότητες και ως τοιαύται αναφέρονται εις όλας τας γραπτάς μαρτυρίας και ούτως εικονίζονται.
--Οι Ελληνες Θεοί είναι περιγεγραμμέναι οντότητες, σώματα, και ως τοιαύτας τας νοεί ο κλασσικός Ελλην, ούτως τας απεικονίζει και ούτως προσεύχεται και συνομιλεί με αυτούς και αυτοί ως όντα με ευφυΐαν και συνείδησιν προστρέχουν, διό κοινόν επίθετον σχεδόν όλων είναι "επήκοος" και "γοργοεπήκοος"! Ως ευφυείς οντότητες τους παρακαλεί στους Ορφικούς μας Υμνους να "έλθουν ευμενείς" δίδοντες όλβον και υγείαν και πλούτου δόξαν άμεμπτον!
--Η αργότερον εγκατασταθείσα εις τον χώρον του Ελληνικού Πολιτισμού, Χριστιανική θρησκεία, έσχεν την εξής εξέλιξιν: Είχε κληρονομήσει από τον επίσημον Ιουδαϊσμόν τον μονοθεϊσμόν  (λέγομε επίσημον διότι ο λαϊκός Ιουδαϊσμός έπιπτε συνεχώς εις τον αυτοματως γεννώμενον στην ψυχήν των ανθρώπων πολυθεϊσμόν). Ο Θεός Ιεχωβάς του Ιουδαϊσμου-Χριστιανισμού εμφανίζεται εις την Αγίαν Γραφήν σαφώς ως Ατομικότης-Προσωπικότης, πανομοιότυπος των Ελλήνων Θεών ως περιγράφονται εις τα Ομηρικά έπη, και ασφαλώς ως Ατομικότης-Προσωπικότης εμφανίζεται ο υιός, το δεύτερον πρόσωπον της Τριάδος και ως πλήρως ανθρωπομορφική ομηρικού τύπου Ατομικότης-Προσωπικότης λατρεύεται σήμερον υπό των ανά την Υφήλιον μυριάδων χριστιανών. Εμφανισθείς ο Χριστιανισμός στον Ελληνικόν χώρον διά να επιζήση υπέκυψε εις την λαϊκήν απαίτησιν και κατέληξε εις πυραμίδα Ανωτέρων Κόσμων, όπου οι Αγιοι και η Θεοτόκος θεωρούνται φυσικά ως Ατομικότητες-Προσωπικότητες, οι οποίες κατέκτησαν την αθανασίαν διά του ελληνικού "Θεός εγένου εξ ανθρώπου", και ως τοιαύτας τας εκλαμβάνουν και τας επικαλούνται οι πιστοί. Επομένως είναι άτοπον να ισχυρισθή τις ότι η λαϊκή ψυχή η οποία επέβαλε στον Χριστανισμόν την λατρείαν αυτήν των Ατομικοτήτων-Προσωπικοτήτων, άλλως εσκέπτετο προχριστιανικώς.
--Η αμφισβήτησις εάν μία θρησκεία λατρεύει Ατομικότητας-Προσωπικότητας είναι δυνατόν να οδηγήση εις άρνησιν αναγνωρίσεώς της υπό των αρμοδίων αρχών, αι οποίαι θα ισχυρισθούν βασίμως ότι η πίστις εις έτερα και νεφελώδη μορφώματα δεν συνιστα θρησκείαν.
===
ΤΡΙΤΟΝ: ΑΝΑΛΥΣΙΣ
--Περί του θέματος της Ατομικότητος θεωρούμε ότι πάσα συζήτησις είναι άτοπος και περιττή, καθώς αναμφισβήτητον γεγονός τυγχάνει ότι κατά την ελληνικήν αντίληψιν η Ανωτέρα συνείδησις είναι ατομική (δεν αποτελεί δεξαμενήν αλλά είναι "συσκευασμένη σε ατομικά φακελλάκια" λεγομε, διά να γινόμεθα αντιληπτοί υφ' όλων).
--Περί του θέματος του Προσώπου των Θεών διευκρινίζομε:
---
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Ας είδωμεν κατά πρώτον τους ορισμούς:
ΟΡΙΣΜΟΙ
-- Ο κλασσικός ορισμός του προσώπου (person) είναι: Naturæ rationalis individua substantia (an individual substance of a rational nature) [ Boethius in "De persona et duabus naturis", c. ii], τουτέστιν: Πρόσωπον: Μία ατομική ουσία λογικής φύσεως. Individua substantia (ατομική ουσία) σημαίνει, substantia, completa, per se subsistens, separata ab aliia, i.e., a substance, complete, subsisting per se, existing apart from others (Aquinas, III, Q. xvi, a. 12, ad 2um), όθεν: ατομική ουσία: ουσία πλήρης, αφ' εαυτής υπάρχουσα, διάφορος όλων των άλλων.
-- Ο σύγχρονος φιλοσοφικός ορισμός: a being characterized by consciousness, rationality, and a moral sense. : ένα όν χαρακτηριζόμενον υπό συνειδήσεως, λογικής και ηθικής συναισθήσεως.
-- Ενας άλλος ορισμός: "any entity that has the moral right of self-determination." Μία οντότης η οποία έχει το ηθικόν δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και χαρακτηρίζεται από Intelligence, Self-awareness, Consciousness (ευφυΐαν, αυτεπίγνωσιν, συνείδησιν).
---
Οθεν, προσωπικότης είναι μία οντότης,  αφ' εαυτής υπάρχουσα, διάφορος όλων των άλλων, η οποία έχει το ηθικόν δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και χαρακτηρίζεται από ευφυΐαν, αυτεπίγνωσιν και συνείδησιν.
Αυτός ο ορισμός ισχύει διά τους ανθρώπους, οι άνθρωποι ούτως νοούνται. Ολοι οι άνθρωποι είναι πρόσωπα, πολλώ μάλλον οι Θεοί!
Λάβετε δε υπ' όψιν σας επιπλέον ότι στην  χριστιανικήν θεολογίαν, πρόσωπα είναι ακόμη όχι μόνον ο Χριστός αλλά και οι τρείς ατομικότητες της Αγίας Τριάδος, του Πατρός ονομαζομένου το Απόλυτον πρόσωπον!
Πώς εξάλλου θα ήτο η Κεφαλή της Θεότητος; Ο Πρώτος Θεός των Πλατωνικών; Δεν θα ήτο οντότης με ευφυΐαν, αυτεπίγνωσιν, συνείδησιν; Τί θα ήτο; Σε διηνεκή "απώλεια συνειδήσεως";
Μία αντίρρησις: ωρισμένοι λέγουν, οι Θεοί δεν είναι πρόσωπα, είναι κάτι επιπλεον, είναι υποστάσεις (διά να γίνη κατανοητόν: όλα όσα αποδίδουν θεολογικώς οι χριστιανοί στον Θεόν των συνιστούν Υπόστασιν). Η απάντησις είναι απλή και εύκολος έχουσα δύο σκέλη: (α) τα χαρακτηριστικά της υποστάσεως καθιστούν απαραίτητον να υπάρχη μόνον μία τοιαύτη και ουχί περισσότεραι· στον Χριστιανισμόν ο Θεός Πατήρ και εδώ ο Πρώτος Θεός των Πλατωνικών, το Ακίνητον κινούν του Αριστοτέλους. Απλοελληνιστί: δεν γίνεται να έχης πολλές υποστάσεις! (β) Εφ' όσον δημιουργείται ο Αισθητός Κόσμος η Υπόστασις-Δημιουργός "ανοίγει ένα παράθυρο" στην Χρονικότητα δρώσα σαφώς ως Πρόσωπον και προσωπικώς διανέμουσα στον Κόσμον την Πρόνοιαν! Απλούστερον, μία υπόστασις αυτοδικαίως έχει τας ιδιότητας του προσώπου (personhood) (σαφώς περιγράφεται τούτο στην Ινδουϊστικήν έννοιαν της Αβατάρας).
Επαναλαμβάνομε ότι ο ισχυρισμός ότι η θρησκεία μας δεν λατρεύει προσωπικότητας, αλλά αορίστους οντότητας άνευ ευφυΐας, αυτεπίγνωσεως, συνειδήσεως, είναι ό,τι πρέπει διά να μην αναγνωρισθώμεν ποτέ!
---
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΩΣ: Ανευ τινός αμφιβολίας, εμείς οι Ελληνες λατρεύομε τους Μάκαρες Θεούς, οι οποίοι σαφώς, σαφέστατα, είναι πρόσωπα, αυτόνομες προσωπικότητες διαθέτουσες ευφυΐαν, αυτεπίγνωσιν και συνείδησιν! Επιπλέον δε διαθέτουν κυριολεκτικώς πρόσωπον και μορφήν κεχαραγμένην επί του λίθου και προ Αυτής ιστάμεθα θύοντες, σπένδοντες και αποδίδοντες δόξαν, τιμήν και προσκύνησιν!
---
ΤΟ ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟΝ ΓΕΓΟΝΟΣ
Αποτελεί λίαν αξιοπερίεργον και ακατανόητον γεγονός το ότι: Ενώ όλοι οι πληθυσμοί παντού και πάντοτε και ΙΔΙΩΣ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ λατρεύουν, προσεύχονται, επικαλούνται, ως είναι άλλωστε το μόνον λογικόν, Θεούς Ατομικότητας-Προσωπικότητας, τίνι τρόπω εδημιουργήθη η άποψις ότι κατά μοναδικήν εξαίρεσιν οι αρχαίοι Ελληνες ελάτρευον, επροσηύχοντο και επεκαλούντο κατά τρόπον απολύτως παράλογον οντότητας νεφελώδεις, δυνάμεις και ενεργείας, ἢ απροσώπους υποστάσεις και επομένως και ημείς οι πιστοί της Ελληνικής Θρησκείας οφείλομε ούτως να ομολογούμεν!
===
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Η ΘΕΣΙΣ ΜΑΣ
Η Ιερά μας Παράδοσις σαφώς ομολογεί ότι ο εσώτατος πυρήν της πίστεώς μας, όστις αποτελεί το ύστατον σημείον υποχωρήσεώς μας, είναι η Ατομική-Προσωπική σύστασις των Ανωτέρων Κόσμων. Εάν ηθέλομεν να προβώμεν εις σοβαράς υποχωρήσεις ένεκεν συνεννοήσεώς μας με τους οιουσδήποτε άλλους ελληνίζοντας ἢ με άλλας θρησκείας θα ηδυνάμεθα να τα παραδώσωμεν όλα πλην αυτού και τουτέστιν να δεχθώμεν μίαν λίαν αποψιλωμένην ομολογίαν πίστεως η οποία εκτός αοριστολογιών θα περιελάμβανε μόνον ότι: "Πιστεύω και ἀποδίδω θείαν λατρείαν εἰς πληθὺν Θεῶν οἵτινες εἰσὶν Ἀτομικότητες, ἀθανάτου φύσεως καὶ τελείας ψυχικῆς συγκροτήσεως, καὶ Προσωπικότητες διαθέτουσες  Ἀνωτάτης τάξεως Συνείδησιν καὶ μεγίστης δυνάμεως Διάνοιαν."
===