ΤΙ ΕΣΤΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
---
Ενας φίλος μού έγραψε ότι οι Ελληνες είχαν κοσμοαντίληψιν, κοσμοθέασιν κι ΟΧΙ θρησκεία, ας το εξετάσωμε:
Ως γνωστόν διά την θρησκείαν υπάρχουν πολλοί ορισμοί, γενικοί και ειδικοί, οπως νομικοί, κοινωνιολογικοί κλπ. Ενας πολύ χρησιμος ορισμός είναι αυτός ότι: "Θρησκεία είναι η ισχυρά πεποίθησις περί του ανθρώπου και του Κόσμου"! Ομοίως, κοσμοαντίληψις ή κοσμοθέασις σημαίνει μία ισχυρά πεποίθησις περί του ανθρώπου και του Κόσμου και όθεν, οι έννοιες θρησκεία και κοσμοαντίληψις ή κοσμοθέασις είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ.
Επομένως θρησκεύων είναι αυτός ο οποίος έχει εσχηματισμένην μίαν ισχυράν πεποίθησιν περί της φύσεως του ανθρώπου και του Κόσμου, αυτός που διαθέτει μίαν κοσμοαντίληψιν, κοσμοθέασιν, ενώ "άθρησκος" είναι αυτός ο οποίος ζων ανεξέταστον βίον δεν ενδιαφέρεται διά τοιαύτα υπαρξιακά ερωτήματα και δεν διαθέτει ιδίαν κοσμοθέασιν! Υπάρχουν πολλοί άθρησκοί; Οχι, δεν υπάρχουν, διότι οι ζώντες φυτικόν βίον απλώς πιστεύουν ακρίτως την θρησκείαν εις την οποίαν τους ενέταξε ή κοινωνία και η οικογένειά των! Διανοούμενοι οι οποίοι δηλώνουν άθρησκοι συνήθως εννοούν και πιθανώς δεν θέλουν να το ειπούν καθαρά ότι είναι άθεοι!
Κατόπιν, το σύνολον των ισχυρών πεποιθήσεων περί ανθρώπου και Κόσμου διαχωρίζεται σε δύο ομάδες ως εξής: Η πρώτη ομάς πιστεύει ότι ο Κόσμος έχει σκοπόν και Λόγον και Πρόνοιαν, ενώ η δευτέρα ομάς πιστεύει ότι ο Κόσμος είναι άσκοπον δημιούργημα της τυχαιότητος. Οι έχοντες πεποιθήσεις της πρώτης ομάδος λέγονται Θεϊσταί, ενώ οι έχοντες πεποιθήσεις της δευτέρας ομάδος λέγονται Άθεοι. Όθεν ως Αθεΐα χαρακτηρίζεται η άποψις ότι ο Κόσμος είναι άσκοπον δημιούργημα της τυχαιότητος. Η Αθεΐα φυσικά είναι και κοσμοαντίληψις και θρησκεία και μάλιστα από τις πλέον σκληρές και φανατικές!
----
Ενας άλλος φίλος μου είπε ότι οι ελληνες δεν είχαν την λέξιν θρησκεία. Ασφαλώς την είχαν! Η λέξις θρησκεία είναι αποκλειστικώς ελληνική και ουχί λέξις της ομογλωσσίας, επλάσθη την Κλασσικήν εποχήν ως ονομασία των θρησκευτικών τελετών και παράγεται από το επίθετον θρηίκιος - θρῄκιος, ο εκ Θράκης, δηλαδή, οι εκ Θράκης προερχόμενες τελετουργίες εκ του Θείου Ορφέως!
Στην Λατινική αντί της λέξεως θρησκεία υπάρχει η λέξις Religio, αγνώστου ετύμου, πιθανολογουμένη εκ του religere = επαναλαμβάνω.
----
Η εικόνα από το λεξικόν Δημητράκου.
---
Ενας φίλος μού έγραψε ότι οι Ελληνες είχαν κοσμοαντίληψιν, κοσμοθέασιν κι ΟΧΙ θρησκεία, ας το εξετάσωμε:
Ως γνωστόν διά την θρησκείαν υπάρχουν πολλοί ορισμοί, γενικοί και ειδικοί, οπως νομικοί, κοινωνιολογικοί κλπ. Ενας πολύ χρησιμος ορισμός είναι αυτός ότι: "Θρησκεία είναι η ισχυρά πεποίθησις περί του ανθρώπου και του Κόσμου"! Ομοίως, κοσμοαντίληψις ή κοσμοθέασις σημαίνει μία ισχυρά πεποίθησις περί του ανθρώπου και του Κόσμου και όθεν, οι έννοιες θρησκεία και κοσμοαντίληψις ή κοσμοθέασις είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ.
Επομένως θρησκεύων είναι αυτός ο οποίος έχει εσχηματισμένην μίαν ισχυράν πεποίθησιν περί της φύσεως του ανθρώπου και του Κόσμου, αυτός που διαθέτει μίαν κοσμοαντίληψιν, κοσμοθέασιν, ενώ "άθρησκος" είναι αυτός ο οποίος ζων ανεξέταστον βίον δεν ενδιαφέρεται διά τοιαύτα υπαρξιακά ερωτήματα και δεν διαθέτει ιδίαν κοσμοθέασιν! Υπάρχουν πολλοί άθρησκοί; Οχι, δεν υπάρχουν, διότι οι ζώντες φυτικόν βίον απλώς πιστεύουν ακρίτως την θρησκείαν εις την οποίαν τους ενέταξε ή κοινωνία και η οικογένειά των! Διανοούμενοι οι οποίοι δηλώνουν άθρησκοι συνήθως εννοούν και πιθανώς δεν θέλουν να το ειπούν καθαρά ότι είναι άθεοι!
Κατόπιν, το σύνολον των ισχυρών πεποιθήσεων περί ανθρώπου και Κόσμου διαχωρίζεται σε δύο ομάδες ως εξής: Η πρώτη ομάς πιστεύει ότι ο Κόσμος έχει σκοπόν και Λόγον και Πρόνοιαν, ενώ η δευτέρα ομάς πιστεύει ότι ο Κόσμος είναι άσκοπον δημιούργημα της τυχαιότητος. Οι έχοντες πεποιθήσεις της πρώτης ομάδος λέγονται Θεϊσταί, ενώ οι έχοντες πεποιθήσεις της δευτέρας ομάδος λέγονται Άθεοι. Όθεν ως Αθεΐα χαρακτηρίζεται η άποψις ότι ο Κόσμος είναι άσκοπον δημιούργημα της τυχαιότητος. Η Αθεΐα φυσικά είναι και κοσμοαντίληψις και θρησκεία και μάλιστα από τις πλέον σκληρές και φανατικές!
----
Ενας άλλος φίλος μου είπε ότι οι ελληνες δεν είχαν την λέξιν θρησκεία. Ασφαλώς την είχαν! Η λέξις θρησκεία είναι αποκλειστικώς ελληνική και ουχί λέξις της ομογλωσσίας, επλάσθη την Κλασσικήν εποχήν ως ονομασία των θρησκευτικών τελετών και παράγεται από το επίθετον θρηίκιος - θρῄκιος, ο εκ Θράκης, δηλαδή, οι εκ Θράκης προερχόμενες τελετουργίες εκ του Θείου Ορφέως!
Στην Λατινική αντί της λέξεως θρησκεία υπάρχει η λέξις Religio, αγνώστου ετύμου, πιθανολογουμένη εκ του religere = επαναλαμβάνω.
----
Η εικόνα από το λεξικόν Δημητράκου.
