Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
------
ΣΩΣΤΗ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΟΥ ΕΤΕΘΗ:
… στην χριστιανική θρησκεία υπάρχει ο πνευματικός στον οποίο πηγαίνουν οι πιστοί και εξομολογούνται και συζητούν αυτό που τους προβληματίζει, ποιος είναι ο σκοπός της εξομολογήσεως αφού ο άνθρωπος δεν σταματά να κάνει λάθη και να ζητάει μετά συγχώρηση;; στην δική μας θρησκεία υπάρχει αυτός ο θεσμός ;;
-------
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ:
== Στην πρωτοχριστιανικήν εποχήν η εξομολόγησις ενός παραπτώματος εγίνετο πραγματικά σωστά κι όχι όπως σήμερα: ο εξομολογούμενος ομιλούσε στην εκκλησία μπροστά στο εκκλησίασμα και το εκκλησίασμα ελάμβανε θέσιν!
== Τί σημαίνει το να ομολογώ ότι "εκανα ενα παράπτωμα;" ότι αναγνωρίζω ότι η πράξις μου ήτο άδικος και εκφράζω μετάνοιαν! Η ουσία του ζητήματος είναι τό ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ, ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ. Τούτο σημαίνει και τον βαθύν ψυχικόν μου πόνον διά το κακόν που έπραξα, την εντροπή μου, την θέλησίν μου να ομολογήσω, να ελαφρυνθώ και την θέλησιν να τιμωρηθώ, με σκοπόν να αντιληφθώ καλύτερον το σφάλμα μου!
== Εκανα ενα παράπτωμα, επομένως πρέπει να ομολογήσω, να υποστώ και την δέουσαν ποινήν διά να εξιλεωθώ, να αισθανθώ ότι συνεχωρήθην! Προς ποίους οφείλω να ομολογήσω; Προς τους συμπολίτας μου, επομένως δημοσίᾳ και εις δημόσιον χώρον. Στον Χριστιανισμόν τοιούτος χώρος είναι η Εκκλησία (των ομοδόξων) και επομένως το λέγω στο εκκλησίασμα, στον ιερέα, και ζητώ συγχώρησιν και να μου επιβληθούν τα δέοντα επιτίμια! Οπότε, επιστρέφω και πάλιν αγνός στην κοινωνίαν οπου ζω!
== Επίσης, πιστεύω στην Θείαν δικαιοσύνην, οπότε τα επιτίμια σημαίνουν και την υπό του Θείου συγχώρησίν μου!
== ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ, ΑΛΛΑ:
Αντιθέτως, το σημερινόν των Χ.Ο.: "το λέγω κατ' ιδίαν στον ιερέα" , εμπεριέχει κάτι το ΑΤΟΠΟΝ και ΕΛΛΕΙΠΕΣ: Δεν επιθυμώ να ταπεινωθώ ενώπιον όλου του εκκλησιάσματος, τουθόπερ σημαίνει ότι ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου το παράπτωμα που διέπραξα, αλλά ζητώ την συγχώρησιν επειδή φοβούμε την Θείαν τιμωρίαν, όπως ακριβώς οι αμετανόητοι στα πολιτικά δικαστήρια επιδιώκουν ελαφράν ποινήν με διαφόρους επιμέμπτους τρόπους!
ΣΩΣΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΣ:
«ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΟΒΑΛΕΙ Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΑΥΤΟΝ ΣΕ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΠΑΦΙΕΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥ»
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ" ΟΤΙ ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΗΣΑΝ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ! ΟΜΩΣ η αληθής εξομολόγησις δεν κινδυνεύει από αυτό διότι α) ούτως ή άλλως, εξομολογούμαι το παραπτωμά μου δημοσίως σε όλους και β) ΔΕΝ εξομολογούμαι κάτι που δεν θεωρώ παράπτωμα! Διατί π.χ. να ομιλήσω στον εξομολόγον διά την εθνικήν μου δράσιν κατά του Αλή πασά;;
Ομοίως, πλήρως άτοπος είναι ο Ρωμαιοκαθολικός τρόπος εξομολογήσεως: τελείως ανωνυμος πίσω από ένα παραθυράκι, οπότε δεν ταπεινώνομαι ούτε ενώπιον του ιερέως, καθιστά την εξομολόγησιν διαδικασίαν καθαρώς δικαστικήν: παράπτωμα/ποινή, οπότε ελλείπει τελείως η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ψυχική αναγνώρισις του παραπτώματος!
== Ενας φίλος προ ημερών μού είπε διά δύο θέματα που είχον δημιουργηθή μεταξύ αυτού και δύο άλλων κοινών φίλων· δεν ήτο κάτι το αξιόλογον, απλές παρεξηγήσεις. Πήγε και τους εζήτησε συγγνώμην και δεν εκράτησε κρυφό το γεγονός από τους άλλους! Ητο μία σωστή πράξις εξομολογήσεως/συγχωρήσεως!
== Επομένως, και στην Ελληνικήν μας Θρησκείαν θεωρούμε αυτονόητον ότι κάποιος φίλος μας που τον βαρύνει κάποιον παράπτωμα ή σφάλμα θα σηκωθή και θα το αναφέρει δημοσίως εις τον Ευκτήριον Οίκον μας και θα ζητήση συγχώρησιν και τα δέοντα επιτίμια!
== ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΣ: Η ουσία του πράγματος είναι ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου την ουσίαν της πράξεώς μου ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΑΞΩ τοιούτον τί! Εάν αυτό δεν είναι κατορθωτόν εν ζωή, τί θα συμβή στο Επέκεινα; Οταν μου ανακοινωθή ότι η τάδε πράξις μου ήτο άδικος τότε θα εννοήσω; Θα συγκλονισθώ; Εφ' όσον εννοήσω πλήρως τότε καλώς, εφ' όσον όμως όχι, τότε θα πρέπει να μου καταδειχθή εναργώς και επ' εμού του ιδίου το αποτέλεσμα της πράξεώς μου ώστε να κατανοήσω τελικώς την βαρύτητά της, οπότε αναγκαστικώς, αι τοιαύται ψυχαί, ως λέγεται εις τον Φαίδρον (Phdr. 249a): «εἰς τὰ ὑπὸ γῆς δικαιωτήρια ἐλθοῦσαι δίκην ἐκτίνουσιν»!
== Συναφώς, διά την εδώ ανθρωπίνην δικαιοσύνην: Πολλάκις λέγεται: "άλλοτε οι άνθρωποι ήσαν βάρβαροι, είχαμε το οφθαλμόν αντί οφθαλμού και το οδόντα, αντί οδόντος, ενώ τώρα έχομε τον νομικό μας πολιτισμόν, όπου η ανωτάτη ποινή είναι ισόβια ίσον το πολύ 12ετής καθειρξις και οι φυλακές μόνον με τις γνωστές μας άλλοτε φυλακές δεν ομοιάζουν". Ο τρομοκράτης που χθές, στα Γεγονότα του Λονδίνου 21/3/2017, εφόνευσε και ετραυμάτισε ανθρώπους που αμέριμνοι εβάδιζαν στην γέφυρα του Ουεστμίνστερ και δώδεκα από αυτούς "θα παραμείνουν με αναπηρίες που αλλάζουν τον ρυθμόν της ζωής", τουτέστιν παραλύσεις, κομμένα χέρια, πόδια κλπ, πώς, τίνι τρόπω θα αντιληφθή την έννοιαν των πράξεών του αν δεν βιώσει ο ίδιος την ζωή με π.χ. κομμένα πόδια; Ο βομβιστής που έβαλε την βόμβα στο κλιμακοστάσιον της πολυκατοικίας μας -διά να έλθωμε στα καθ' ημάς- πώς, τίνι τρόπω θα αντιληφθή το πάθος και τον πόνο αυτών που ετραυμάτισε; Με το μείνη, εάν συλληφθή, 2-3 μήνες στις φυλακές περιφερόμενος και υπερηφανευόμενος διά το φωτοστέφανον του "αντιεξουσιαστού";; Μοιραίως, όλοι αυτοί ΟΥΔΕΝ θα αντιληφθούν, ΟΥΔΕΝ αποτέλεσμα παρήγαγε η ανθρωπίνη δικαιοσύνη που κατά την ιδικήν μας θρησκευτικήν άποψιν έχει έναν κύριον σκοπόν: ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΣ εδώ την ουσίαν της πράξεώς σου και εδώ να ΜΕΤΑΝΟΗΣΗΣ! Να μην λησμονούμε ότι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ είναι Θεά μεγάλη, Ελληνική (διαβάσατε τον "Πίνακα του Κέβητος";;). Οθεν, αδίκως εσπαταλήθη η ανθρωπίνη δικαιοσύνη και τα χρήματα που διατίθενται διά το σωφρονιστικόν σύστημα! Και εφ' όσον έγινε ούτως κατ' ανάγκην θα υποστής πολύ βαρυτέρους σωφρονισμούς στα «ὑπὸ γῆς δικαιωτήρια» (διαβάσατε τον Φαίδωνα, σάς παρακαλώ)!
======
------
ΣΩΣΤΗ ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΠΟΥ ΕΤΕΘΗ:
… στην χριστιανική θρησκεία υπάρχει ο πνευματικός στον οποίο πηγαίνουν οι πιστοί και εξομολογούνται και συζητούν αυτό που τους προβληματίζει, ποιος είναι ο σκοπός της εξομολογήσεως αφού ο άνθρωπος δεν σταματά να κάνει λάθη και να ζητάει μετά συγχώρηση;; στην δική μας θρησκεία υπάρχει αυτός ο θεσμός ;;
-------
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ:
== Στην πρωτοχριστιανικήν εποχήν η εξομολόγησις ενός παραπτώματος εγίνετο πραγματικά σωστά κι όχι όπως σήμερα: ο εξομολογούμενος ομιλούσε στην εκκλησία μπροστά στο εκκλησίασμα και το εκκλησίασμα ελάμβανε θέσιν!
== Τί σημαίνει το να ομολογώ ότι "εκανα ενα παράπτωμα;" ότι αναγνωρίζω ότι η πράξις μου ήτο άδικος και εκφράζω μετάνοιαν! Η ουσία του ζητήματος είναι τό ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ, ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ. Τούτο σημαίνει και τον βαθύν ψυχικόν μου πόνον διά το κακόν που έπραξα, την εντροπή μου, την θέλησίν μου να ομολογήσω, να ελαφρυνθώ και την θέλησιν να τιμωρηθώ, με σκοπόν να αντιληφθώ καλύτερον το σφάλμα μου!
== Εκανα ενα παράπτωμα, επομένως πρέπει να ομολογήσω, να υποστώ και την δέουσαν ποινήν διά να εξιλεωθώ, να αισθανθώ ότι συνεχωρήθην! Προς ποίους οφείλω να ομολογήσω; Προς τους συμπολίτας μου, επομένως δημοσίᾳ και εις δημόσιον χώρον. Στον Χριστιανισμόν τοιούτος χώρος είναι η Εκκλησία (των ομοδόξων) και επομένως το λέγω στο εκκλησίασμα, στον ιερέα, και ζητώ συγχώρησιν και να μου επιβληθούν τα δέοντα επιτίμια! Οπότε, επιστρέφω και πάλιν αγνός στην κοινωνίαν οπου ζω!
== Επίσης, πιστεύω στην Θείαν δικαιοσύνην, οπότε τα επιτίμια σημαίνουν και την υπό του Θείου συγχώρησίν μου!
== ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ, ΑΛΛΑ:
Αντιθέτως, το σημερινόν των Χ.Ο.: "το λέγω κατ' ιδίαν στον ιερέα" , εμπεριέχει κάτι το ΑΤΟΠΟΝ και ΕΛΛΕΙΠΕΣ: Δεν επιθυμώ να ταπεινωθώ ενώπιον όλου του εκκλησιάσματος, τουθόπερ σημαίνει ότι ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου το παράπτωμα που διέπραξα, αλλά ζητώ την συγχώρησιν επειδή φοβούμε την Θείαν τιμωρίαν, όπως ακριβώς οι αμετανόητοι στα πολιτικά δικαστήρια επιδιώκουν ελαφράν ποινήν με διαφόρους επιμέμπτους τρόπους!
ΣΩΣΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΣ:
«ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΟΒΑΛΕΙ Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΑΥΤΟΝ ΣΕ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΠΑΦΙΕΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥ»
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ" ΟΤΙ ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΗΣΑΝ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ! ΟΜΩΣ η αληθής εξομολόγησις δεν κινδυνεύει από αυτό διότι α) ούτως ή άλλως, εξομολογούμαι το παραπτωμά μου δημοσίως σε όλους και β) ΔΕΝ εξομολογούμαι κάτι που δεν θεωρώ παράπτωμα! Διατί π.χ. να ομιλήσω στον εξομολόγον διά την εθνικήν μου δράσιν κατά του Αλή πασά;;
Ομοίως, πλήρως άτοπος είναι ο Ρωμαιοκαθολικός τρόπος εξομολογήσεως: τελείως ανωνυμος πίσω από ένα παραθυράκι, οπότε δεν ταπεινώνομαι ούτε ενώπιον του ιερέως, καθιστά την εξομολόγησιν διαδικασίαν καθαρώς δικαστικήν: παράπτωμα/ποινή, οπότε ελλείπει τελείως η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ψυχική αναγνώρισις του παραπτώματος!
== Ενας φίλος προ ημερών μού είπε διά δύο θέματα που είχον δημιουργηθή μεταξύ αυτού και δύο άλλων κοινών φίλων· δεν ήτο κάτι το αξιόλογον, απλές παρεξηγήσεις. Πήγε και τους εζήτησε συγγνώμην και δεν εκράτησε κρυφό το γεγονός από τους άλλους! Ητο μία σωστή πράξις εξομολογήσεως/συγχωρήσεως!
== Επομένως, και στην Ελληνικήν μας Θρησκείαν θεωρούμε αυτονόητον ότι κάποιος φίλος μας που τον βαρύνει κάποιον παράπτωμα ή σφάλμα θα σηκωθή και θα το αναφέρει δημοσίως εις τον Ευκτήριον Οίκον μας και θα ζητήση συγχώρησιν και τα δέοντα επιτίμια!
== ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΣ: Η ουσία του πράγματος είναι ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ειλικρινώς και πραγματικώς από το βάθος της ψυχής μου την ουσίαν της πράξεώς μου ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΑΞΩ τοιούτον τί! Εάν αυτό δεν είναι κατορθωτόν εν ζωή, τί θα συμβή στο Επέκεινα; Οταν μου ανακοινωθή ότι η τάδε πράξις μου ήτο άδικος τότε θα εννοήσω; Θα συγκλονισθώ; Εφ' όσον εννοήσω πλήρως τότε καλώς, εφ' όσον όμως όχι, τότε θα πρέπει να μου καταδειχθή εναργώς και επ' εμού του ιδίου το αποτέλεσμα της πράξεώς μου ώστε να κατανοήσω τελικώς την βαρύτητά της, οπότε αναγκαστικώς, αι τοιαύται ψυχαί, ως λέγεται εις τον Φαίδρον (Phdr. 249a): «εἰς τὰ ὑπὸ γῆς δικαιωτήρια ἐλθοῦσαι δίκην ἐκτίνουσιν»!
== Συναφώς, διά την εδώ ανθρωπίνην δικαιοσύνην: Πολλάκις λέγεται: "άλλοτε οι άνθρωποι ήσαν βάρβαροι, είχαμε το οφθαλμόν αντί οφθαλμού και το οδόντα, αντί οδόντος, ενώ τώρα έχομε τον νομικό μας πολιτισμόν, όπου η ανωτάτη ποινή είναι ισόβια ίσον το πολύ 12ετής καθειρξις και οι φυλακές μόνον με τις γνωστές μας άλλοτε φυλακές δεν ομοιάζουν". Ο τρομοκράτης που χθές, στα Γεγονότα του Λονδίνου 21/3/2017, εφόνευσε και ετραυμάτισε ανθρώπους που αμέριμνοι εβάδιζαν στην γέφυρα του Ουεστμίνστερ και δώδεκα από αυτούς "θα παραμείνουν με αναπηρίες που αλλάζουν τον ρυθμόν της ζωής", τουτέστιν παραλύσεις, κομμένα χέρια, πόδια κλπ, πώς, τίνι τρόπω θα αντιληφθή την έννοιαν των πράξεών του αν δεν βιώσει ο ίδιος την ζωή με π.χ. κομμένα πόδια; Ο βομβιστής που έβαλε την βόμβα στο κλιμακοστάσιον της πολυκατοικίας μας -διά να έλθωμε στα καθ' ημάς- πώς, τίνι τρόπω θα αντιληφθή το πάθος και τον πόνο αυτών που ετραυμάτισε; Με το μείνη, εάν συλληφθή, 2-3 μήνες στις φυλακές περιφερόμενος και υπερηφανευόμενος διά το φωτοστέφανον του "αντιεξουσιαστού";; Μοιραίως, όλοι αυτοί ΟΥΔΕΝ θα αντιληφθούν, ΟΥΔΕΝ αποτέλεσμα παρήγαγε η ανθρωπίνη δικαιοσύνη που κατά την ιδικήν μας θρησκευτικήν άποψιν έχει έναν κύριον σκοπόν: ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΣ εδώ την ουσίαν της πράξεώς σου και εδώ να ΜΕΤΑΝΟΗΣΗΣ! Να μην λησμονούμε ότι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ είναι Θεά μεγάλη, Ελληνική (διαβάσατε τον "Πίνακα του Κέβητος";;). Οθεν, αδίκως εσπαταλήθη η ανθρωπίνη δικαιοσύνη και τα χρήματα που διατίθενται διά το σωφρονιστικόν σύστημα! Και εφ' όσον έγινε ούτως κατ' ανάγκην θα υποστής πολύ βαρυτέρους σωφρονισμούς στα «ὑπὸ γῆς δικαιωτήρια» (διαβάσατε τον Φαίδωνα, σάς παρακαλώ)!
======
