ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

 

ΕΤΕΛΕΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΦΕΤΟΣ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ" !!!

 

ΠΛΑΤΑΙΑΙ 2024

 

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ……

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ……
816 σελίδες Α4 - πολυτελής βιβλιοδεσία!
———
Αποτελεί μία πλήρη έκθεσιν της Ελληνικής Κοσμοθεάσεως με το κέντρον βάρους στην Ψυχήν και την πορείαν της, από την Ψυχογονίαν έως την αέναον εξέλιξίν της!
Απαντά στο πανανθρώπινον ερώτημα: Τί είναι ο Κόσμος; Τί είναι ο Άνθρωπος; Γιατί είμαι εδώ; Έχει κάποιο σκοπό η ύπαρξίς μου; Ο θάνατος είναι το τέλος;
———-
Ο τίτλος και η εικών του εξωφύλλου:
Σωζόμενος λίθος από το εις το Δημόσιον σήμα των Αθηνών μνημείον-ομαδικόν τάφον των πεσόντων εις Ποτίδαιαν, όπου και ο Περικλής εξεφώνισε τον «Επιτάφιον». Επί του λίθου υπάρχει η επιγραφή του μνημείου, λέγουσα: Αιθήρ μεν ψυχάς υπεδέξατο, σώματα δε Ποτίδαια. Έχει σημασίαν, διότι αποτελεί απόδειξιν τού τί επίστευε  διά την Ψυχήν και το Επέκεινα η Κλασσική Αθήνα, καθώς επί ενός τοιούτου δημοσίου μνημείου γράφεται αυτό που όλοι οι πολίται γνωρίζουν και πιστεύουν!   
———
ΒΙΒΛΙΑ ΨΑΡΑΣ - Φιλικής Εταιρείας 39 - Θεσ/νίκη
Τηλ. 2310 265042
———
https://psarasbooks.gr/product/aithir-men-psychas-ypedexato/

 

ΘΕΡΙΝΟΝ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΝ

 

Ο ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
Ο ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
618 σελίδες Α4 - πολυτελής βιβλιοδεσία!
———
ΒΙΒΛΙΑ ΨΑΡΑΣ - Φιλικής Εταιρείας 39 - Θεσ/νίκη
Τηλ. 2310 265042
———
https://psarasbooks.gr/product/o-prokataklysmiaios-politismos/

 

 

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

 

ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ!!

 

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ

ΔΙΑΒΑΖΩ:

«Την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2023 στις 05:27 ώρα Ελλάδας, ο Ήλιος θα βρίσκεται στο χειμερινό ηλιοστάσιο που σημαίνει ότι ξεκινά επίσημα ο χειμώνας στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η Ελλάδα.»

Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ, ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟΝ ΛΑΘΟΣ!!

ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ:

- ΘΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ = ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ Η ΓΑΙΑ ( = ο Χειμώνας) = ΟΘΕΝ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΓΑΙΑΣ!

- ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ = ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ( = το Θέρος) = ΟΘΕΝ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!!!

 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

 Το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023 και ώρα 09:49 στην Ελλάδα (Eastern European Time), θα σημειωθεί η Φθινοπωρινή Ισημερία για το έτος 2023.

 

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ

 

ΕΟΡΤΗ ΠΛΑΤΑΙΩΝ 2023

 

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

 

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ = Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!!!

————

Ως εξής τίθεται στο ημερολόγιον η Θεογονία.

Στις αρχές του Φθινοπώρου στις εορτές της Ελευσίνος γίνεται η σπορά. Το ξύλον της Ψυχής αναπτύσσεται, ανθίζει τον χειμώνα, οπότε οι μυστηριακές εορτές των Δελφών, παρομοιαζόμενον με τον κισσόν, το ιερόν φυτόν του Διονύσου, ο οποίος είναι ο αντιλήπτωρ της ανθρωπίνης ψυχής και ο χειμερινός άρχων των Δελφών.

Στην Εαρινήν Ισημερίαν δένει ο καρπός, γίνεται στερεός όπως ο πέπλος των Παναθηναίων· τότε στους Δελφούς έρχεται ο Απόλλων, αναλαμβάνει πλέον αυτός το δεύτερον στάδιον της Θεογονίας· στην Πορεία προς Ελευσίνα περάσαμε πλέον την γέφυρα του Κηφισού, προσεγγίζομε το ιερόν τέμενος του Δαφνηφόρου Απόλλωνος. Ωριμάζει ο καρπός κατά την Θερινήν Τροπήν, την εποχήν των Ολυμπιακών Αγώνων και τότε είναι δυνατόν να δεχθή τις ηλιακές ακτίνες, να τίς κατεργασθή και να τις χρησιμοποιήση διά την τελείωσίν του, διό συμβολικώς οι παρακολουθούντες τους αγώνας δεν φορούν καπέλλα, απαγορεύεται, διότι δεν τα έχουν πλέον ανάγκη!

Οπότε, ολοκληρουμένης της ωριμάνσεως του σίτου και της σταφυλής, ως έλεγον οι αρχαίοι μύστες, γεννάται πλέον ο νέος Θείος πνευματικός οργανισμός τον Δεκαπενταύγουστον, ο οποίος είναι το τέλος και η αρχή του Ελληνικού ιερατικού έτους!

====

ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΣ, ΑΙ ΕΟΡΤΑΙ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ

συμφώνως προς ομιλίαν του Σπυρίδωνος Νάγου

———

Εις τα ορφικά μυστήρια εγένοντο εορταί δια των οποίων εξεδηλούτο η λατρεία προς την Φύσιν και εν ταυτώ διεδηλούτο η ιστορία της εμφανίσεως των ανθρωπίνων ψυχών και η ανοδός των προς τους πνευματικούς κόσμους.

——

Εώρταζον την Φθινοπωρινήν Ισημερίαν κατά πρώτον και κατ’ αυτήν εξεδήλουν την λατρείαν των προς την Θείαν δημιουργίαν, διότι έφερε τα όντα εις το είναι αυτών και πρωτίστως ο εορτασμός των εστρέφετο εις το γεγονός της εμφανίσεως της ανθρωπίνης ψυχής. Την ψυχήν ωνόμαζον Κόρην Πρωτογόνην και εσπούδαζον τας εκδηλώσεις της, δια των οποίων έφθασεν αύτη να διακριθεί ως νοητικόν Ὂν της Φύσεως. Εικόνιζον την περίοδον από της Φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου ως αντιστοιχούσαν προς την περίοδον του χρόνου κατά τον οποίον ηδυνήθη αὕτη (η ανθρωπίνη ψυχή), να εκδηλώση τας δυναμικότητάς της, δια των οποίων εχαρακτηρίσθη ως πράγματι νοητικόν ὂν. Δηλαδή, ὂν ικανόν να δεχθή τας επιδράσεις του Ουρανού, διαπλάσση τον ηθικόν χαρακτήρα του ανθρώπου και διαμορφώση την συνείδησίν του κατά τρόπον ώστε να διακανονίζη την ζωήν του εν αρμονίᾳ προς τους ομοίους του όπως αποτελέση μετ’ αυτών τας ανθρωπίνας κοινωνίας δια των οποίων θα εξησφαλίζετο η πρόοδός των.

——

Η περίοδος από της Φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου, αντιστοιχούσε κατά τους ορφικούς, προς την πρώτην περίοδον του ανθρωπίνου γένους κατά την οποίαν επάλαισε η ψυχή αυτού δια να εύρει την οδόν προς σύστασιν των ανθρωπίνων κοινωνιών. Αι ατμοσφαιρικαί μεταβολαί τον χρόνον της περιόδου αυτής, ελεγον, είναι η ζώσα αλληγορική εικών της πρώτης ψυχικής ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Η πτώσις των υδάτων κατά τον χρόνον τούτον εικονίζει τας κατερχομένας εξ Ουρανού ακτίνας του φωτός και ως αύτη καθιστά γόνιμον την Γην προς καλλιέργειαν των σπερμάτων δια των οποίων θα εμφανισθεί η βλάστησις και εξ αυτής τα άνθη και oι καρποί, ούτω και δια των ακτίνων του φωτός αι ανθρώπιναι ψυχαί θα εκδηλώσουν τας ιδέας και συναισθήματα αυτών. Όπως καλλιεργείται η Γη δια την εκδήλωσιν της βλαστήσεως αυτής, ούτω πρέπει να καλλιεργούνται και αι ανθρώπιναι ψυχαί, δια να εκδηλούν τας δυνάμεις των και τας μεταβάλλουν εις ιδέας και συναισθήματα.

——

Κατά την εορτήν της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου οι Ορφικοί εώρταζον την γέννησιν του Διονύσου του Ζαγρέως. H εορτή αυτή ήτο υψίστης σπουδαιότητος, διότι κατ’ αυτήν απεκάλυπτον ότι η ανθρωπίνη ψυχή έφθασε εις τα όρια της διανοήσεως να εκδηλώσει δυναμικότητας δια των οποίων θα έλθει εις επαφήν προς τον Ουρανόν εκ των επιδράσεων του οποίου θα εκδηλωθούν εν αυτή ικανότητες προς απόκτησιν μεγαλυτέρας γνώσεως, η οποία θα την φέρει εις κατάστασιν να γνωρίσει τα μέσα της πνευματικής της ανόδου. Η εποχή της Φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου ελαμβάνετο ως αλληγορική εικών του χρόνου της προπαρασκευής των ανθρωπίνων ψυχών, κατά τον οποίον θα εξεδηλούντο παρά αυτών συναισθήματα και πράγματι φυσικαί ιδέαι, δια των οποίων θα επροχώρουν προς την πνευματικήν των αναγέννησιν η οποία θα σημειωθεί κατά τον χρόνον του έαρος, ότε και αι ακrίνες του φωτός του Ηλίου θερμότερον επιδρούν δια την εκδήλωσιν και λειτουργίαν του νόμου του Φάνητος. Τα εκδηλούμενα υπό της βλαστήσεως της μητρός Γης άνθη και μύρα, κατά τον χρόνον τούτον, η χαρά και το χάρμα της μητρός Γης τα οποία εκλεπτύνουν τας ανθρωπίνας αισθήσεις είναι η αλληγορική εικών, κατά τον Θείον Ορφέα, η εμφανίζουσα τας εκδηλώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, εκείνων αι οποίαι βαίνουν προς την αθανασίαν των φέρουσαι τα εικονιζόμενα υπό του γέλωτος του Φάνητος πλέον εν τη φύσει αυτών.

Κατά την εορτήν της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου των Ορφικών, κατά την οποίαν υμνούν την γέννησιν του Διονύσου του μέλλοντος απελευθερωτού των ανθρωπίνων ψυχών εκ του Άδου, οι Ορφικοί εσπούδαζον τα μεγάλα γεγονότα των μεταμορφώσεων των ψυχών της Γης και δια της σπουδής ταύτης εγνώριζον τα μέσα τα οποία θα τους καθοδήγουν δια να είσέλθουν εις την οδόν της αθανασίας. Κατά την αυτήν ώραν του ετους εγεννήθησαν και όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι της μυστηριακής γνώσεως. H γέννησις όμως αυτή δεν είναι η εμφάνισις των ανθρωπίνων αυτών οργανισμών, αλλά η αλληγορική εικών της πνευματικής αυτών αναγεννήσεως, δια της οποίας κατανικάται ο τιτανικός κόσμος. Εώρταζον οι Ορφικοί την Εαρινήν Ισημερίαν, το σύμβολον του ηθικού θανάτου της τιτανικής των ανθρώπων φύσεως και της πνευματικής των αναστάσεως ή της νέας αυτών γεννήσεως εις τας πνευματικάς φύσεις του πνευματικού κόσμου των αθανάτων. Εώρταζον τον θάνατον του Διονύσου του Ζαγρέως και την εκ νέου αυτού γέννησιν εκ της φύσεως του Ολυμπίου Διός. Την γέννησιν Διονύσου του Ελευθερωτού των ανθρωπίνων ψυχών, την σύζευξιν της αποκαθαρθείσης ανθρωπίνης ψυχής εκ των παθών της τιτανικής αυτών φύσεως μετά του υπό του Διονύσου εικονιζομένου άρματος των αθανάτων πνευμάτων. Η εορτή αυτή των Ορφικών, απετέλεσεν την πνευματική δόξαν του Θεiou Ορφέως και θα είναι πανευτυχείς αι ψυχαί των μυουμένων εις το Ορφικά μυστήρια, εκείναι αι οποίαι θα κατανοήσουν την αποκάλυψιν του ηγέτου τούτου της υπερόχου αυτού βάσεως της θεογονίας.

——

Κατά τας εορτάς των Ορφικών αι οποίαι ελάμβανον χώραν κατά τας ημέρας της Εαρινής Ισημερίας, ετελούντο και τα συμπόσια αυτών. Τα συμπόσια των ωμοφαγίων. Εθυσίαζον τον Διονυσιακόν Ταύρον και έτρωγον εκ των σαρκών αυτού. Αλλά ποίος ήτο ο Διονυσιακός Ταύρος; Εις το σημείον αυτά της αλληγορικής ταύτης εικόνος, επιμελώς εκρύβη υπό του Θείου Ορφέως η μεγάλη αλήθεια, την οποίαν μόνον άκρως μεμυημένοι εις τα Ορφικά μυστήρια θα ηδύναντο να κατανοήσουν. Μόνον ολίγας λέξεις δύναμαι να προσθέσω δια την αλληγορικήν ταύτην εικόνα. Διόνυσος και Ταύρος. Ο Διόνυσος είναι τέκνον του Διός και ο Ταύρος μία εκ των πτυχών του νόμου του Φάνητος. Ο Φάνης αφομοιωθείς εις την φύσιν του Διός έδωσεν εις αυτόν τας πνευματικάς εξουσίας του Ουρανού… Εν εκ των τέκνων του Θεού Διός φέρει ως σύμβολον αυτού τον Ταύρον. Εκείνος εκ των μυστών των Ορφικών μυστηρίων ο οποίος θα εγνώριζεν και θα εξετίμα το τέκνον τούτο του Θεού Διός, θα ηννόει την συμβολικήν έννοιαν του Ταύρου. Ο συνδυασμός των δύο εννοιών του Διονύσου και του Ταύρου αποτελούν την βάσιν της μεγάλης αποκαλυφθείσης αληθείας του Θείου Ορφέως. Αποτελούν την λύσιν του προβλήματος περί της αθανασίας της ανθρωπίνης ψυχής.

Και ο Θεός Ζεύς κατά την Ελληνικήν παράδοσιν μετεμορφώθη εις Ταύρον, προκειμένου να έλθη εις ερωτικάς σχέσεις προς μίαν Νύμφην, προς μίαν Τιτανικήν φύσιν έχουσαν ψυχήν, προς μεταμόρφωσιν της φύσεώς της ταύτης. Εις την Ελληνικήν παράδοσιν απαντώμεν πολλάκις την Μίξιν Θεών μετά Νυμφών. Δι’ αυτού αλληγορείται επαφή αποκαθαρμένων ψυχών [παρθένων] με το Φως του Ουρανού, εκείθεν δε διά των τοιούτων μίξεων προκύπτουν τα γεγονότα της εξυψώσεως της ανθρωπίνης ψυχής. Αι μίξεις Θεών και Νυμφών είναι αλληγορικαί εικόνες έχουσαι σχέσιν με το νοητικόν μας ΕΓΩ. Οι μύσται της Ελευσίνος ετίμων Κόρην την Πρωτογόνην κατά την Φθινοπωρινήν Ισημερίαν. Ελεγον, ότι αύτη είναι Κόρη του Ουρανού και της Γης. Αι ψυχαί των όντων του περιβάλλοντός μας, έχουν γονείς των τον Ουρανόν και την Γην. Εάν λοιπόν η ψυχή είναι τέκνον του Ουρανού και της Γης, διά να χωρήσει αύτη προς το Φως, έχει ανάγκην άλλης μίξεως. Μίξεως της ψυχής αυτής ταύτης πλέον προς τας δυνάμεις του Ουρανού. Τουτο αλληγορείται διά της μίξεως των Νυμφών με Θεούς. Τα διασωθέντα υπό αμυήτων περί των Ορφικών συμποσίων κατά τα οποία πράγματι οι Ορφικοί έτρωγαν ωμάς σάρκας, είναι αξία να λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον υπό αμυήτων ανθρώπων και φρονούν ότι δεν αξίζει να λεχθεί ουδεμία λέξις περί τούτων, αφού επίσης είναι γνωστόν ότι οι Ορφικοί ηκολούθουν ακρεοφαγικήν δίαιταν. Αι εορταί της εαρινής Ισημερίας των Ορφικών απετέλουν δι’ αυτούς υψίστην σπουδήν. Θάνατος και εκ νέου αναγέννησις του Διονύσου παρέχει την εννοιαν του θανάτου της τιτανικής φύσεως και εισόδου της ψυχής αυτού εις το βασίλειον των αθανάτων. Είναι ο θάνατος των παθών της τιτανικής φύσεως των μεμυημένων και η εμφάνισις των μεγάλων αρετών αι οποίαι εξασφαλίζουν τον θρίαμβον αυτών. Αυτόχρημα κατατρόπωσις της τιτανικής φύσεως η οποία ως νόμον αυτής έχει τον θάνατον.

——

Oι Ορφικοί ετέλουν εορτάς και κατά την Θερινήν Τροπήν του Ηλίου. Κατ’ αυτάς ανεφέροντο εις τον θρίαμβον κατά του νόμου του θανάτου των τιτανικών φύσεων Διονύσου του Ελευθερέως. Αλλά και κατά τας τελετάς ταύτας oι Ορφικοί εξεδήλουν την λατρείαν των προς την Θείαν Δημιουργίαν, η οποία έφθασεν δια των εκδηλώσεων των νόμων αυτής εις την εμφάνισιν των νόμων της θεοποιήσεως των όντων της. Εξεδήλουν δε και ευγνωμοσύνην εις τα θεοποιηθέντα υπέροχα τέκνα αυτής, υπό την προστασίαν των οποίων ετίθεντο δια της ελευθέρας αυτών διαθέσεως. Ο Θεός Απόλλων, η εκπροσώπησις της αιωνίας νεότητος των αθανάτων, απετέλει το κορύφωμα της εκδηλώσεως της ευγνωμοσύνης των. Η λύρα του κατ’ αυτήν την ώρα του έτους παρεδίδετο υπ’ αυτού προς τον Θείον Ορφέα, δια να κρούει τας χορδάς της και μεταδίδει τους ήχους της εις τας ψυχάς των μεμυημένων, όπως εναρμονίζουν τας πνευματικάς των δυνάμεις προς την πνευματικήν φύσιν του Θεού της αιωνίας νεότητος. Εις τας εορτάς της Θερινής Τροπής του Ηλίου των Ορφικών, ελάμβανον μέρος εξ αυτών, εκείνοι μόνον οι οποίοι είχον διέλθει όλους τους βαθμούς της Ορφικής μυήσεως και τα συμπόσιά των δεν αποτελούντο από ωμοφάγια, αλλά από τροφήν την οποίαν απεκάλουν αμβροσιακήν και από ποτόν το οποίον απεκάλουν Διονυσιακόν οίνον.

——

Εξετέθησαν με σαφήνειαν, όσον ήτο δυνατόν να εκτεθούν τα εκ της παραδόσεως σωζώμενα περί των Ορφικών και του Θείου Ορφέως με την πίστιν ότι θα αποτελέσουν εν τῇ διανοίᾳ τῶν μεταγενεστέρων αντικείμενον ευρυτέρας ερεύνης. Aι άλληγορικαί εικόνες των Ορφικών μυστηρίων αποτελούν τα μεγάλα ερείσματα δια τους μεμυημένους, όπως κατανοούν τας εννοίας της Θείας πνευματικής φύσεως, αι δε συνθέσεις αυτών είναι απαύγασμα της υπερόχου διανοήσεως του μεγάλου διδασκάλου Ορφέως, του πρωταρχικού τούτου διδασκάλου των μυσταγωγικών αληθειών.

====

ΟΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ

———

― Και οι Πυθαγόρειοι, διά τους αυτούς λόγους ετέλουν τέσσαρας εορτάς το έτος κατά τας Ισημερίας και τας Τροπάς!

― Αι εισαγωγαί εις τα μυστήρια της Ελευσίνος εγίνοντο κατά την Φθινοπωρινήν Ισημερίαν. Κατά την εισαγωγήν εις τα Ελευσίνια μυστήρια ελάμβανε χώρα μακρά τελετή εις δόξαν Κόρης της Πρωτογόνης. Κόρη Πρωτογόνη δεν ήτο ως νομίζουν τινές η Περσεφόνη, αλλά η ψυχή της Φύσεως. Διά της τελετής αυτής απέδιδον ευγνωμοσύνην προς την θείαν Φύσιν οι μύσται της Ελευσίνος, διότι εξ αυτής εξεπορεύθησαν αι ψυχαί. Τα Αττικά μυστήρια ελειτούργησαν κατά πρώτον εις τον Υμηττόν. Μεταξύ δε των εκεί υπαρχόντων Ναών και Βωμών, υπήρχεν και Ναός Κόρης της Πρωτογόνης. Εχαιρέτων δε οι μύσται της Ελευσίνος δι’ αυτής της εορτής την Θείαν Φύσιν, διότι αυτή έφερεν εις το είναι αυτών το ψυχικόν Είναι πάσης οντότητος του περιβάλλοντός μας. Οι μύσται ως πρώτον αντικείμενον είχον να εξετάσουν ποία ήτο η Κόρη η Πρωτογόνη πως δηλαδή ενεφανίσθη η ψυχή της Φύσεως. Τούτο εξετάζει και ο Πλάτων εις τον Τίμαιον.

― Δευτέρα κατά σειράν φυσική εορτή την οποίαν εώρταζαν οι μύσται είναι η της Χειμερινής Τροπής του Ηλίου. Από της Χειμερινής Τροπής η ημέρα αυξάνει. Η ημέρα εικονίζει το Φως, η δε νυξ το σκότος, έλεγον οι μύσται. Και οι Τέκτονες το ιδιο εικονίζουν λέγοντες, ότι εκ δυσμών βαίνομεν προς ανατολάς. Ωσαύτως και αι ψυχαί ανελίσσονται εκ του σκότους προς το Φως. Οι Ελευσίνιοι έλεγον, ότι μόνον των μεμυημένων αι ψυχαί οδεύουν εκ του σκότους προς το Φως. Αι των αμυήτων παραμένουν εις το σκότος. Την προς το Φως πορείαν της ψυχής του μύστου εώρταζον διά της Χειμερινής Τροπής. Εάν κατά την Φθινοπωρινήν Ισημερίαν εορτάζεται η Κόρη Πρωτογόνη, κατά την Χειμερινήν Τροπήν εορτάζεται η γέννησις του Ιάκχου. Αυτός ο εορτασμός εικονίζει την εμφάνισιν της ψυχής ανθρωπίνης μορφής.

― Η Εαρινή Ισημερία αποτελεί την αφετηρίαν νέας εποχής, του Έαρος, κατά την οποίαν τα κατά τον χειμώνα βλαστήσαντα ανθούν αναδίδοντα μύρα και εμφανίζοντα χρώματα. Η εικών αυτή της Φύσεως εμφανίζει την ψυχήν του μύστου η οποία βαίνει προς το Φως με ηυξημένας γνώσεις. Κατά την εποχήν της Εαρινής Ισημερίας οι Ήρωες ως ο Ιάκχος, φονεύονται αλλά ανίστανται. Ο θάνατος είναι αλληγορία και σημαίνει την μεταμόρφωσιν. Θάνατος εις την Φύσιν δεν υπάρχει, [δηλαδή] θάνατος υπό την βέβηλον έννοιαν του εξαφανισμού. Οι μύσται διά του θανάτου εικονίζουν την μεταμόρφωσιν. Ο φόνος εικονίζει την απαρχήν της μεταμορφώσεως. Κατά την εαρινήν Ισημερίαν ο Ιακχος φονεύεται και εμφανίζεται αντ’ αυτού Διόνυσος ο Άνθιος και βραδύτερον μεταμορφούται εις Διόνυσον τον Ελευθερέα. Η Φύσις κατά την Εαρινήν Ισημερίαν εκδηλοί χαράν. Και η ψυχή του ανθρώπου εκδηλοί χαράν. Κατά την Εαρινήν Ισημερίαν οι μύσται των Ορφικών και των Ελευσινίων ετέλουν εορτάς. Η σημασία της εορτής ήτο γνωστή μόνον εις τους μύστας. Ούτοι ελάμβανον εικόνας από την Θείαν Φύσιν διά να εορτάζουν γεγονότα συντελούμενα εις την ψυχικήν των υπόστασιν. Έξω των μυστηρίων ο λαός επίσης εώρταζεν. Περιεφέρετο το άγαλμα του Ιάκχου και ετελούντο τα Παναθήναια.

― Από της Εαρινής Ισημερίας μέχρι της Θερινής Τροπής, το ανιστάμενον πνεύμα έρχεται εις αποθέωσιν. Διά του εορτασμού δε της Θερινής Τροπής του Ηλίου εώρταζαν την διαρκή ΗΜΕΡΑΝ εν τη ψυχή του μύστου, η οποία έφθασεν εις την κατάστασιν του διαρκούς Φωτός αποβαλούσα τα ανθρώπινα πάθη και ελευθερωθείσα του περιβάλλοντός μας εισήλθεν εις νέαν ζωήν. Κατά την Θερινήν Τροπήν εορτάζετο Διόνυσος ο Ελευθερευς. Εορτάζετο ο πλήρης αποχωρισμός της ψυχής από του ερέβους και η είσοδός της εις την διαρκή ημέραν.

― Οι μύσται της Ελευσίνος, έλεγον, ότι κατά την Θερινήν Τροπήν ωριμάζει ο σίτος. Η σπορά, η βλάστησις και η ωρίμανσις του σίτου εικόνιζε την ψυχήν του μύστου εξελισσομένην εις αποθέωσιν. Την καλλιέργειαν του σίτου εδίδαξεν η Θεά Δήμητρα. Η Θεά Δήμητρα είναι η Θεά της Γης. Ο σίτος εικονίζει μεταμορφωτικόν μέσον. Ολίγον κατόπιν εμφανίζεται η σταφυλή, σύμβολον τοc Διονύσου. Διόνυσος ο Ελευθερεύς λαμβάνει σύζυγον την Περσεφόνην και ανέρχονται ομού εις τον Ολυμπον. Ο Διόνυσος ο Ελευθερεύς γεννάται εκ της καρδίας του Διός. Γεννάται έξω των δυνάμεων της Γης. Ωσαύτως και η Θεά της Σοφίας γεννάται έξω των δυνάμεων της Γης, εις την κεφαλήν του Διός. Ο Ζεύς έχει σχέσιν με εκείνο που θα απαντήσει το πνεύμα ελευθερούμενον του Γηΐνου περιβάλοντος.

========

 

 

ΤΟ ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΚΑΙ Η ΡΑΒΔΟΣ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

ΤΟ ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΚΑΙ Η ΡΑΒΔΟΣ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ
—————————
Διαβάζω: «Το κηρύκειο του Ερμή έχει εκπληκτική ομοιότητα με το έμβλημα του Ασκληπιού…»
————
Έχουν ομοιότητα, όμως μεταξύ των υπάρχει και σαφής διαφορά!
1) Η ράβδος του Ασκληπιού είναι ξύλινη και μάλιστα  ακατέργαστον ξύλο ώστε  να διακρίνεται σαφώς η φυτική του προέλευσις, όπως στα ξόανα του Διονύσου που είναι ένας ακατέργαστος κορμός δένδρου ενδεδυμένος με γτον μανδύα και το προσωπείον του Θεού.
Αντιθέτως, η ράβδος του κηρυκείου είναι η χρυσή ράβδος του Απόλλωνος (διό καλείται «χρυσόρραπις», η / ῥαπίς, -ίδος, = ράβδος, ραβδί) την οποίαν εδώρισε εις τον Ερμήν ανταλλάξας αυτήν με την λύραν.
2) Επί της ράβδου του Ασκληπιού ανέρχεται ένας όφις ενώ επί της ράβδου του κηρυκείου ανέρχονται δύο συμπεπλεγμένοι όφεις.
————
Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ
Ο Ασκληπιός εργάζεται επί της ψυχής ― είναι εις την εξωτερικήν πλευράν της εργασίας του ο ιατρός του ανθρωπίνου σώματος, ενώ εις την εσωτερικήν ο ιατρός της ανθρωπίνης ψυχής. Είναι γνωστός ότι η ανθρωπίνη ψυχή εικονίζεται εις την συμβολικήν της μυθολογίας ως «ξύλον» διότι η φυσιολογία της  ψυχής ομοιάζει με την φυσιολογίαν των φυτών. Ο Ασκληπιός εργάζεται επί της ακατεργάστου ψυχής του ιδικού μας επιπέδου, ομοίως εις το αυτόν επίπεδον κυριαρχεί ο Διόνυσος και οι Θεοί κανονικώς εικονίζονται συμβολικώς διά της εργασίας εις την οποίαν είναι αφιερωμένοι, διό ο Διόνυσος εικονίζεται ως ένα δένδρο!
Σημειωτέον ότι η Θεία ιεραρχία εις το ιδικόν μας πρώτον επίπεδον της εξελίξεως της ψυχής είναι η εξής: Προΐσταται η Θεά Άρτεμις εργαζομένη εδώ ως «άζωστος» και αυτό φαίνεται συμβολικώς ως εξής: Στην πορείαν προς Ελευσίνα, το ιδικόν μας επίπεδον είναι το παριλίσιον πεδίον και εκεί δεσπόζει υπεράνω των ναών που ευρίσκονται παριλισίως ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος! Δεύτερος εις την ιεραρχίαν είναι ο Θεός Διόνυσος και υποκάτω αυτοί ο Ασκληπιός και η Εκάτη (ναός της Θεάς Εκάτης υπήρχε εις το παριλίσιον καταπλακωμένος σήμερον από την υπάρχοντα εκεί χριστιανικόν ναόν της Αγίας Φωτεινής).
Ο όφις εις την συμβολικήν της μυθολογίας της ψυχής συμβολίζει αφ’ ενός τας «ηλιακάς δυνάμεις» που χρησιμοποιούνται στην διαδικασίαν εξελίξεως της ψυχής (μυθολογικώς αναφερόμεναι ως «ο οίνος του Διονύσου») και αφ’ ετέρου τον Μυσταγωγόν που χειρίζεται αυτάς τας δυνάμεις  προβαίνων στην εν λόγω εξέλιξιν. Διά την εργασίαν αυτήν, εις το ιδικόν μας πρώτον επίπεδον της εξελίξεως της ψυχής, απαιτούνται ολίγαι σχετικώς ηλιακαί δυνάμεις και η δράσις ενός Μυσταγωγού.
Όθεν η ράβδος του Ασκληπιού συμβολίζει και περιγράφει την διαδικασίαν της εξελίξεως της ψυχής κατά την πρώτην φάσιν αυτής, είναι οι προπαρασκευαστικές πράξεις δια να αρχίση η πορεία της εξελίξεως της ψυχής, η οποία συμβολίζεται διά της πορείας προς Ελευσίνα!
Η συμβολική του κηρυκείου ευρίσκεται εις το άλλον άκρον της πορείας της εξελίξεως της ψυχής, όταν πλέον αυτή φθάνει εις το τέλος της, πράγμα που συμβολίζεται ως η γέννησις του «Νέου θείου πνευματικού οργανισμού» και τελείται συμβολικώς εις το προαύλιον του τεμένους της Ελευσίνος όπου βλέπομε τον Βωμόν και τον Ναόν της Αρτέμιδος.
Η Θεά Άρτεμις ανοίγει τας εργασίας της εξελίξεως της ψυχής και αυτή τας κλείνει με την δευτέραν πλευράν της δράσεώς της, είναι η Άρτεμις «ζωναία» και βοηθοί της οι γνωστοί «Θεοί ζωναίοι». Την συμβολικήν της ζώνης την πήραν οι χριστιανοί και την έφεραν στα μέτρα τους λέγοντες «εμείς έχομε την ζώνη της Παναγίας»!
Τί συμβολίζει η ζώνη: Ως γνωστόν περίβλημα και ένδυμα του ψυχικού συγκροτήματος είναι το Αιθέριον σώμα. Εις τον ανεξέλικτον άνθρωπον το Αιθέριον σώμα δέν είναι δυνατόν να ζήση χωρίς να λαμβάνη ενέργειαν από το χονδροειδές, διό μετά θάνατον στις σαράντα ημέρες αποπίπτει λόγω ασιτίας ο πρώτος Αιθέριος χιτών (διό το Μνημόσυνον των σαράντα ημερών που είναι έθιμον αρχαίο Ελληνικόν και δι’ ημάς έχει σαφές νόημα και σημασία ―είναι η στιγμή της τελευταίας επικοινωνίας με τον τεθνεώτα― και όχι ένας αριθμός άνευ σημασίας όπως στους χριστιανούς που τό υιοθέτησαν), κατόπιν αποπίπτουν και οι υπόλοιποι χιτώνες! Αντιθέτως στον τετελειωμένον άνθρωπον οι χιτώνες είναι στερρώς προσπεφυκότες, δέν αποχωρίζονται πλέον και αυτό εικονίζεται ως «η ζώνη» την οποία  δημιουργεί η Θεά Άρτεμις, και επίσης δέν αποπίπτουν διότι πλέον έχει δημιουργηθή το Διατροφικόν όργανον που κατεργάζεται τας «ηλιακάς δυνάμεις»!
Αυτός ο Αφθάρτος πλέον οργανισμός εικονίζει προσφυώς διά του χρυσού, του ευγενούς μετάλλου που δέν υφίσταται την οξείδωσιν και αυτή είναι «η χρυσή ράβδος του Απόλλωνος»!
Το κηρύκειον λοιπόν συμβολίζει και περιγράφει την διαδικασίαν της εξελίξεως της ψυχής κατά την τελικήν φάσιν αυτής, οπότε διά να επιτευχθή το αποτέλεσμα αυτό απαιτούνται άφθονες ηλιακές δυνάμεις και συγχρόνως ένα Μυσταγωγικόν ζεύγος!
————
Φωτ. Ασκληπιός στο μουσείον τῆς Κῶ.
======= 

Η ΘΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ

 Η ΘΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ
——————
Αποτελεί μέγα λάθος το σήμερον λεγόμενον ότι «Η θερινή τροπή είναι η επίσημη έναρξη του Θέρους»!
ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Η Θερινή τροπή είναι η ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΝΑΡΞΙΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΟΣ! Ο Ηλιος στο ανώτατον σημείον της ουρανίου τροχιάς του γεωκεντρικώς οπως φαίνεται στέκει ακίνητος επί μικρόν διάστημα (διό Ηλιοστάσιον) και κατόπιν τρέπεται προς τα οπίσω κατεβαίνοντας πάλι (διό Τροπή).
Από αύριο μικραίνουν οι ημέρες, εισερχόμεθα στον Χειμώνα, και διά τούτο θύομε επί του Βωμού της Γαίας και λέγεται ο Ύμνος της Γαίας:
ΥΜΝΟΣ ΓΑΙΑΣ
Γαῖα θεά, μῆτερ μακάρων θνητῶν τ᾽ ἀνθρώπων, παντρόφε, πανδώτειρα, τελεσφόρε, παντολέτειρα, αὐξιθαλής, φερέκαρπε, καλαῖς ὥραισι βρύουσα, ἕδρανον ἀθανάτου κόσμου, πολυποίκιλε κούρη, ἣ λοχίαις ὠδῖσι κύεις καρπὸν πολυειδῆ, ἀιδία, πολύσεπτε, βαθύστερν᾽, ὀλβιόμοιρε, ἡδυπνόοις χαίρουσα χλόαις πολυανθέσι δαῖμον, ὀμβροχαρής, περὶ ἣν κόσμος πολυδαίδαλος ἄστρων εἱλεῖται φύσει ἀενάωι καὶ ῥεύμασι δεινοῖς. ἀλλά, μάκαιρα θεά, καρποὺς αὔξοις πολυγηθεῖς εὐμενὲς ἦτορ ἔχουσα, σὺν ὀλβίοισιν ἐν ὥραις.
————
Από την Χειμερινή τροπή (21 Δεκεμβρίου) οι ημέρες μεγαλώνουν, εισερχόμεθα στο Θέρος, και διά τούτο θύομε επί του Βωμού του Θεού Ουρανού και λέγεται ο Ύμνος του Ηλίου.
Οι Ισημερίες (η στιγμή όπου η τροχιά του Ηλίου ―η λεγομένη Εκλειπτική, διότι βαίνει λοξώς επί της ουρανίου σφαίρας― συνανταται με τον ουράνιον Ισημερινόν) οπότε η ημέρα και η νύκτα έχουν ίσην διάρκειαν, αποτελούν το ΜΕΣΟΝ, η μεν Φθινοπωρινή Ισημερία του Χειμώνος, ενώ η δε Εαρινή Ισημερία του Θέρους!
————
Η Θερινή τροπή , συνιστά το ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ.
————  
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΕΤΟΣ
Η Ελληνική Πρωτοχρονιά είναι ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ διότι συμβολικώς τότε αρχίζει η Πνευματική πορεία της Εξελίξεως σημαινομένη από τις τέσσερεις μεγάλες Κλασσικές Ελληνικές Εορτές:
1) Κατά την φθινοπωρινήν Ισημερίαν, οπότε εορτάζονται τα Μεγάλα Μυστήρια της Ελευσίνος είναι η εποχή της σποράς, της φυσικής και της Πνευματικής. Ως λέγει ο Σπύρος Νάγος «Η πτώσις των υδάτων κατά τον χρόνον τούτον εικονίζει τας κατερχομένας εξ Ουρανού ακτίνας του φωτός και ως αύτη καθιστά γόνιμον την Γην προς καλλιέργειαν των σπερμάτων δια των οποίων θα εμφανισθεί η βλάστησις και εξ αυτής τα άνθη και oι καρποί, ούτω και δια των ακτίνων του φωτός αι ανθρώπιναι ψυχαί θα εκδηλώσουν τας ιδέας και συναισθήματα αυτών. Όπως καλλιεργείται η Γη δια την εκδήλωσιν της βλαστήσεως αυτής, ούτω πρέπει να καλλιεργούνται και αι ανθρώπιναι ψυχαί, δια να εκδηλούν τας δυνάμεις των και τας μεταβάλλουν εις ιδέας και συναισθήματα.»
2) Η Χειμερινή τροπή, οπότε τελούνται οι Μυστηριακές τελετές των Δελφών, είναι η εποχή της ανθίσεως. Ως λέγει ο Σπύρος Νάγος «Κατά την εορτήν της χειμερινής Τροπής του Ηλίου οι Ορφικοί εώρταζον την γέννησιν του Διονύσου του Ζαγρέως. H εορτή αυτή ήτο υψίστης σπουδαιότητος, διότι κατ’ αυτήν απεκάλυπτον ότι η ανθρωπίνη ψυχή έφθασε εις τα όρια της διανοήσεως να εκδηλώσει δυναμικότητας δια των οποίων θα έλθει εις επαφήν προς τον Ουρανόν εκ των επιδράσεων του οποίου θα εκδηλωθούν εν αυτή ικανότητες προς απόκτησιν μεγαλυτέρας γνώσεως, η οποία θα την φέρει εις κατάστασιν να γνωρίσει τα μέσα της πνευματικής της ανόδου. Η εποχή της φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της χειμερινής Τροπής του Ηλίου ελαμβάνετο ως αλληγορική εικών του χρόνου της προπαρασκευής των ανθρωπίνων ψυχών, κατά τον οποίον θα εξεδηλούντο παρά αυτών συναισθήματα και πράγματι φυσικαί ιδέαι, δια των οποίων θα επροχώρουν προς την πνευματικήν των αναγέννησιν η οποία θα σημειωθεί κατά τον χρόνον του έαρος, ότε και αι ακrίνες του φωτός του Ηλίου θερμότερον επιδρούν δια την εκδήλωσιν και λειτουργίαν του νόμου του Φάνητος. Τα εκδηλούμενα υπό της βλαστήσεως της μητρός Γης άνθη και μύρα, κατά τον χρόνον τούτον, η χαρά και το χάρμα της μητρός Γης τα οποία εκλεπτύνουν τας ανθρωπίνας αισθήσεις είναι η αλληγορική εικών, κατά τον Θείον Ορφέα, η εμφανίζουσα τας εκδηλώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, εκείνων αι οποίαι βαίνουν προς την αθανασίαν των φέρουσαι τα εικονιζόμενα υπό του γέλωτος του Φάνητος πλέον εν τη φύσει αυτών.»
3) Η Εαρινή Ισημερία, οπότε τελούνται τα Παναθήναια, είναι η εποχή της καρποφορίας του Πνευματικού έργου! Υφαίνεται ο Πέπλος των Παναθηναίων (υπό του Ηφαίστου και της Αθηνάς, μέγας μυστηριακός συμβολισμός) τουτέστιν το στερεόν και άθάνατον περίβλημα, δηλ. το Αιθέριον σώμα, της Ψυχής. Ως λέγει ο Σπύρος Νάγος «Εώρταζον οι Ορφικοί την εαρινήν Ισημερίαν, το σύμβολον του ηθικού θανάτου της τιτανικής των ανθρώπων φύσεως και της πνευματικής των αναστάσεως ή της νέας αυτών γεννήσεως εις τας πνευματικάς φύσεις του πνευματικού κόσμου των αθανάτων. Εώρταζον τον θάνατον του Διονύσου του Ζαγρέως και την εκ νέου αυτού γέννησιν εκ της φύσεως του Ολυμπίου Διός. Την γέννησιν Διονύσου του Ελευθερωτού των ανθρωπίνων ψυχών, την σύζευξιν της αποκαθαρθείσης ανθρωπίνης ψυχής εκ των παθών της τιτανικής αυτών φύσεως μετά του υπό του Διονύσου εικονιζομένου άρματος των αθανάτων πνευμάτων. Η εορτή αυτή των Ορφικών, απετέλεσεν την πνευματική δόξαν του Θεiou Ορφέως και θα είναι πανευτυχείς αι ψυχαί των μυουμένων εις το Ορφικά μυστήρια, εκείναι αι οποίαι θα κατανοήσουν την αποκάλυψιν του ηγέτου τούτου της υπερόχου αυτού βάσεως της θεογονίας.»
4) Η Θερινή τροπή, οπότε τελούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες (κατά την πρώτην Πανσέληνον μετά την Θερινήν τροπήν, συνιστά το ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ και είναι η εποχή της παραγωγής του πλήρους πλέον καρπού του Πνευματικού έργου, τουτέστιν παράγεται ο «Νέος Θείος πνευματικός οργανισμός»! Ως λέγει ο Σπύρος Νάγος «Oι Ορφικοί ετέλουν εορτάς και κατά την Θερινή Τροπήν του Ηλίου. Κατ’ αυτάς ανεφέροντο εις τον θρίαμβον κατά του νόμου του θανάτου των τιτανικών φύσεων Διονύσου του Ελευθερέως. Αλλά και κατά τας τελετάς ταύτας oι Ορφικοί εξεδήλουν την λατρείαν των προς την Θείαν Δημιουργίαν, η οποία έφθασεν δια των εκδηλώσεων των νόμων αυτής εις την εμφάνισιν των νόμων της θεοποιήσεως των όντων της. Εξεδήλουν δε και ευγνωμοσύνην εις τα θεοποιηθέντα υπέροχα τέκνα αυτής, υπό την προστασίαν των οποίων ετίθεντο δια της ελευθέρας αυτών διαθέσεως. Ο Θεός Απόλλων, η εκπροσώπησις της αιωνίας νεότητος των αθανάτων, απετέλει το κορύφωμα της εκδηλώσεως της ευγνωμοσύνης των. Η λύρα του κατ’ αυτήν την ώρα του έτους παρεδίδετο υπ’ αυτού προς τον Θείον Ορφέα, δια να κρούει τας χορδάς της και μεταδίδει τους ήχους της εις τας ψυχάς των μεμυημένων, όπως εναρμονίζουν τας πνευματικάς των δυνάμεις προς την πνευματικήν φύσιν του Θεού της αιωνίας νεότητος. Εις τας εορτάς της Θερινής Τροπής του Ηλίου των Ορφικών, ελάμβανον μέρος εξ αυτών, εκείνοι μόνον οι οποίοι είχον διέλθει όλους τους βαθμούς της Ορφικής μυήσεως και τα συμπόσιά των δεν αποτελούντο από ωμοφάγια, αλλά από τροφήν την οποίαν απεκάλουν αμβροσιακήν και από ποτόν το οποίον απεκάλουν Διονυσιακόν οίνον.»
========

 

ΘΕΡΙΝΟΝ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΝ!

 

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ ΣΕ 7 ΕΙΚΟΝΕΣ, Σπυρίδωνος Νάγου

 

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ ΣΕ 7 ΕΙΚΟΝΕΣ
Σπυρίδωνος Νάγου
=======

Πρώτη εικών.
Ο Θείος Ορφεύς ο ιερός σύζυγος της Ευρυδίκης και ο κληροδοτήσας Θείας αληθείας προς εκείνους τους οποίους εμύησε προς τας ιδέας του απεκάλει την Εαρινήν Ισημερίαν Θείαν Νύμφην, κατερχομένην εξ Ουρανού ανά παν έτος διά να εξαγνίσει τας ψυχάς του Αδου. Άνευ αυτής, άνευ της εξ Ουρανού καταβάσεώς της, αι ψυχαί του Αδου θα απώλυντο εις το μέγα αυτού έρεβος και συνείδησις και χαρά εν τη Γη δεν θα εγεννάτο. Ανευ του φωτός της Ουρανίας αυτής Νύμφης, ουδέ άρωμα ουδέ ζωή θα εξελίσσετο επί της Γης, ουδέ ιδέα της αρμονίας θα υπήρχεν. Αν και εν μόνον έτος δεν κατείρχετο επί της Γη, η θλίψις των ψυχών της θα εγενικεύετο και αι αρμονίαι των διανοιών προς τας ψυχάς θα διεσαλεύοντο. Εάν η Θεία Ουρανία Νύμφη εγκατέλιπεν το έργον της μεταδόσεως της αγάπης της προς την Γην, μίσος γενικόν θα περιέβαλλε πάσας τας ανθρωπίνας ψυχάς και ουδέν αίσθημα αρμονίας προς τον σκοπόν της υπό ουδεμιάς θα εξεδηλούτο. Οταν κατέρχεται και μας περιβάλλει, εδόξαζεν, η ψυχή μας μεταβάλλεται εις φως, το φως τούτο εκδηλοί την χαράν, χαρά είναι ο έρως, έρως είναι ο νόμος της ζωής μας, ο νόμος ο ανυψών και αφομοιών την ψυχήν μας προς το Φως του Ηλίου, επί του οποίου πάσαι αι δυνάμεις της Ουρανίας Νύμφης ταξινομούνται εις Θείαν αρμονίαν. Οταν κατέρχεται η Θεία αυτή Νύμφη, εδόξαζεν και ευρίσκει ημάς εις τον χρόνον της ζωής εκείνον όστις εξασφαλίζει την γενικήν των οργάνων του οργανισμού μας αρμονίαν, τότε προσθέτει και την ιδικήν της αρμονίαν και τότε συντελείται ο Θείος ασπασμός της γηίνης ψυχής προς το κράτος από το οποίο εξορμάται το φως του Ηλίου. Αλλά και όταν, έλεγεν, ο οργανισμός μας απέβαλλε την ενεργητικότητα των νεύρων του και μας ψαύει η Θεία Ουρανία Νύμφη, μας γεννά αμέσως το αίσθημα της ζωής και μας απομακρύνει από την ιδέαν του θανάτου. Εις τα κέντρα των ενεργειών της Θείας αυτής Νύμφης ευρίσκεται το Θείον μυστικόν της αιωνίου νεότητος των ανθρωπίνων ψυχών. Τα μυστήρια του Ορφέως τα οποία υπήρξαν καθαρώς φυσιολατρικά, εξελίσσοντο εις εικόνας διαφόρους αι οποίαι παρίστανον τας δυνάμεις του Ουρανού αι οποίαι διαβιβάζονται υπό τούτου εις την Γην. Της πρώτης εικόνος έπετο ετέρα.

Δευτέρα εικών
Κατά την δευτέραν εικόνα, η Ουρανία Νύμφη γυμνόπους ψαύει την Γην, όπου βλέπει αυτήν ο Ήλιος. Αλλά ταυτοχρόνως η περιβολή της Νύμφης εξελίσσεται εις χρωματισμούς. Oι χρωματισμοί της εκπέμπουν αρώματα. Τα αρώματα ταύτα μεθούν διά της αρμονίας των τας ψυχάς της Γης και λησμονούσαι αυταί τας κακίας εκείνας τας οποίας τους εδώρησεν ο χειμών, γοργώς σπεύδουν να ενωτισθούν των Ουρανίων Χαρίτων. Διπλήν ενείχε σημασίαν η εικών αυτή. Αφ’ ενός εζήτει να σύρει προς τα άνω τας ψυχάς του Αδου και αφ’ ετέρου να καλλωπίσει την επιφάνειαν της Γης. Επί ενενήντα περίπου ημέρας, τας ημέρας του όλου Έαρος, κατείρχετο η Ουρανία Νύμφη και έψαυεν την Γην διά των θείων ποδών της, σκορπίζουσα εις αυτήν χρώματα και μύρα. Ποτέ δεν έφευγεν από πλησίον του άρματος του Ηλίου. Από εκεί ήντλει τας δυνάμεις της και ούτος ήντλει αυτάς από τας Ουρανίας εκείνας μοίρας με τας οποίας εφάπτεται καθόλον τον χρόνον του Έαρος. Η Θεία αυτή εικών, η εξελισσομένη εις τόσους χρωματισμούς και εκπέμπουσα τόσα αρώματα, ενέπνευσε τον Θείον Ορφέα να συλλάβει την έννοιαν της αρμονίας, διά της οποίας και μόνης και το κάλλος της Φύσεως νοείται και η παντοδυναμία του πνεύματός της. Προ του συμβολισμού της δευτέρας εικόνος, δεν ηδύνατο να νοηθεί η ύπαρξις της Θερμότητος της Γης, η οποία τοσούτον συντελεί να περιβάλλει αυτήν με την πολύχρωμον και αρωματώδη περιβολήν της. Διά το Πνεύμα της Γης η Ουρανία Νύμφη είναι ο Προμηθεύς. Διά την Γην είναι ο αρμονικός Παν. Και ο Προμηθεύς και ο Παν είναι Θείοι συμβολισμοί. Ο εις δίδει το Φώς εις το αρμονικώς ευρισκόμενον προς το σύνολον του απείρου Πνεύμα. Αυτός είναι ο Προμηθεύς. Ο έτερος, ο Θείος Παν συμβολίζει, ότι εις την Γην έφθασαν αι δυνάμεις του Απείρου και αυτή αποτελεί μετ’ αυτού αρμονίαν. Η εξέλιξις της ζωής της είναι εξέλιξις εν αυτή των δυνάμεων του Απείρου. Διάμεσος μεταξύ του Απείρου και της Γης είναι ο Ήλιος.  Η ύπαρξις του  Ηλίου εξασφαλίζει την αιωνιότητα της Γης και την αθανασίαν της ψυχής της. Άλλη παραγωγή της Θείας ταύτης αρμονίας επί της Γης συντελείται το Έαρ, αυτό κατά πρώτον την φέρει και την αφομοιοί προς τας ενεργείας του φωτός του  Ηλίου. το χρονικόν διάστημα το μεσολαβούν από της Εαρινής Ισημερίας μέχρι της Θερινής τροπής του  Ηλίου, είναι η κατ’ εξοχήν γονιμοποιός εποχή, κατά την οποίαν το ερχόμενον διά του φωτός του Ηλίου σπέρμα αυτού αναβλαστάνει υπό νέαν μορφήν εν τη Γη και εξελίσσεται εις τα χρώματα και εις τα αρώματα, τα οποία αποτελούν το σύνολον της επισήμου γηΐνης περιβολής. Αι διάφοροι μορφαί της Γης, κατά το χρονικόν τούτο διάστημα, συντρέχουν να εκδηλούν τας δυνάμεις των και να έρχωνται εις γενικήν επιμιξίαν από την οποίαν προκύπτει η αρμονία των. Η Γη κατά τον χρόνον τούτον χαίρει.  Η εκδήλωσις της χαράς της αυτή είναι εγγύησις της προαγωγής της εις φωτεινήν. Οταν εκδηλώσει το φως της, τότε θα καταστεί μεσάζουσα μεταξύ Ουρανού και σκοτεινών πέριξ αυτής ευρισκομένων σωμάτων. Τότε το Πνεύμα της θα καταστεί μία άπειρος τας δυνάμεις και την αρμονίαν Νύμφη και με χαράν θα δίδει φως πανταχού, όπου δεν εξεδηλώθη φως. Της δευτέρας εικόνος της  Εαρινής Νύμφης του Ουρανού εις τα μυστήρια του Ορφέως, έπετο και άλλη.

Τρίτη εικών
Η τρίτη εικών παριστά την ιδίαν Νύμφην κρατούσαν Λύραν. Υπεράνω αυτής φωτεινός Απόλλων άνευ ουδεμιάς πανοπλίας τείνει προς Αυτήν με χάριν τας χείρας του και εκφράζει Θείον μειδίαμα, το οποίον φαίνεται ότι δεχεται η Oυράνια Νύμφη με άφατον ευγνωμοσύνην. Εκ των χειρών του Θείου Απόλλωνος εξέρχονται πολύχρωμοι φωτειναί γραμμαί, αι οποίαι ψαύουν όλον το σώμα Αυτής. Υπό τους πόδας της νεαρός Παις τείνει τας χείρας του ζητών να δοθεί εις αυτόν η κρατουμένη υπό της Ουρανίας Νύμφης Λύρα. Η εικών αυτή είναι το αποτέλεσμα της διευθετήσεως των δυνάμεων εις εν σύνολον υπό του Θείου Ηλίου.  Ενενήκοντα περίπου μοιρών του Ουρανού αι δυνάμεις αποτελούν το σύνολον τούτο. Το αποτέλεσμα της εκδηλώσεως του συνόλου τούτου είναι η Λύρα, την οποίαν το Πνεύμα της Γης τείνει να λάβει διά να κινήσει τας χορδάς της και του δοθεί η αντίληψις της αρμονίας. Τα αρώματα αποτελούν κατά τον χρόνον της Εαρινής Ισημερίας αρμονίαν, τα χρώματα επίσης τοιαύτην, αλλά η έννοια αυτών δεν είναι γνωστή εις το Πνεύμα της Γης. Ο Ορφεύς αναλαμβάνων εκ των χειρών της Νύμφης την Λύραν πλήττει τας χορδάς της και του μεταδίδεται η έννοια [της αρμονίας]. Τα χρώματα εν τη ανθρωπίνη ψυχή εξειλίχθησαν εις ήχους, ούτοι εις έννοιαν η οποία προάγει εφεξής την ψυχήν να ζητήσει, τι είναι εκείνο το οποίον θα την μεταφέρει εις το κράτος του Φοίβου Απόλλωνος. Κατά τον εαρινόν χρόνον του έτους αι εικόνες αι παριστώσαι την Ουρανίαν Νύμφην εξελίσσονται εις μεγαλύτερα σχήματα και εις μεγαλυτέρας δυνάμεις. Αλλ’ ιδού φθάνει η δόξα του Ηλίου. Έρχεται προς το ύψιστόν του σημείον και έλκει προς τα άνω την Νύμφην και την αφομοιοί προς το Θείον του Άρμα. Τότε η Γη μεταμορφώνει τα χρώματα της εις Θείους καρπούς, εις συνθετικόν λόγον των οποίων μεταμορφούνται τα δρώματα.

Τετάρτη εικών
Νέα [τετάρτη] εδώ εικών παρατάσσεται εν τοις μυστηρίοις του Ορφέως. Η Νύμφη αντικαθίσταται δι’ εφήβου. Ούτος παριστά ότι φέρει την ευθυμίαν από τον Ουρανόν να την μεταδώσει εις την Γην. Είναι όλος χαρά και όποιαν ψυχήν προσεγγίζει την μεταβάλλει εις Φως. Η θερμότης του είναι μεγάλη, κατακαίει πάσας τας σάρκας πασών των ψυχών των οποίων αι δυνάμεις δεν έχουν σχέσιν με τον χειμώνα. Όσαι μετέβαλον τους χρωματισμούς του Έαρος εις φωτεινόν σύνολον αρμονικού καρπού, προσεγγίζουν τον Έφηβον και λαμβάνουν εξ αυτού κάτι το οποίον πυρπολεί το σύνολον αυτών και το μεταβάλλει εις ενα Θείον χρωματισμόν, όμοιος του οποίου κατά το Έαρ δεν παρήχθη. Ο χρωματισμός ούτος είναι απροσδιόριστος την όψιν και την ενέργειαν.  Ομοιάζει κατά προσέγγισιν προς χρωματισμόν κυανού χυμού σταφυλής. Είναι χρωματισμός πνεύματος και ουχί Γηΐνης μορφής. Ο Έφηβος είναι ο Διόνυσος, είναι η συμβολική παράστασις της Θείας Ελευσίνος, η σώζουσα την κόρην της Δήμητρος από του Πλούτωνος τας επιρροάς. Είναι το προσεγγίζον φως επί των ανθρωπίνων ψυχών, το οποίον αφού πρότερον κατακαύσει ό,τι θνητόν εν αυταίς υπάρχει, τας φέρει εις την  Εστίαν του Ουρανού εκείνην από την οποίαν παρήχθη. Η Θεία εικών του Ορφέως αύτη, συμβολίζει τα γενόμενα κατά τον χρόνον του Θέρους. Οι καρποί τότε ωριμάζουν, η σταφυλή παράγει τον χυμόν της, ο χυμός ούτος είναι η ερχομένη εξ Ουρανού προς την Γην ευθυμία.  Η ευθυμία η διαλύουσα τα σκότη τα οποία παρήχθησαν εις τας ψυχάς κατά τας ώρας του Χειμώνος. Ο Ήλιος κατά την ώραν του Θέρους ευρίσκεται εις τας αγκάλας του Πατρός του και αι δυνάμεις τας οποίας μεταβιβάζει επί της Γης είναι καρπός γόνιμος. Ο καρπός αυτός αποτελεί μίαν θαυμασίαν διαβάθμισιν, διότι εις τούτον συμμετέχουν και πάσαι αι λοιπαί δυνάμεις του Ουρανού. Ο σίτος διαφέρει της σταφυλής, είναι τούτο κάτι, το οποίον ο Θείος Ορφεύς εσυμβόλιζεν με έννοιαν την οποίαν ουδέποτε δυνάμεθα να μεταφέρωμεν εις βέβηλον γλώσσαν. Και ο σίτος και η σταφυλή είναι καρποί. Προηγήθη όμως ο καρπός του σίτου. Πριν αναφανεί η δόξα του  Ηλίου, ο σίτος ωριμάζει, αλλά η σταφυλή τότε αρχίζει να μεταβάλλεται εις καρπόν. Μία επί πλέον δύναμις ενυπάρχει εις την σταφυλήν, δύναμις με την οποίαν τρέφονται οι Θεοί.

Πέμπτη εικών
Εδώ παρίσταται νέα εικών του Ορφέως. Ο έφηβος του στέφεται με κλάδους αμπέλου και κρατεί νεάνιδα εις τας αγκάλας του. Θείον μειδίαμα εις αμφοτέρων τας μορφάς διακρίνεται. Ο έφηβος υπερέχει κατά το ανάστημα την νεάνιδα. τούτο προφαίνει την Ουρανίαν καταγωγήν του. Αλλά και της νεάνιδος η μορφή λάμπει από χαράν. Εγγύς υπάρχει πινακίς απαγορεύουσα να βλέπει διαρκώς η νεάνις προς τον έφηβον, προς το πρόσωπόν του. Τούτο μετά χαράς η νεάνις πράττει.

Έκτη εικών
Έπεται άλλη εικών κατά την οποίαν ο έφηβος περιβάλλει την πριν άνευ ενδύματος νεάνιδα με εσθήτα Χρώματος κυανού. H περιβολή αυτή είναι περιβολή Νύμφης. Προσεγγίζει πλέον ο γάμος της. Νύμφαι πολλαί με ομοίας εσθήτας κομίζουν υδρίας εχούσας θείον ποτόν. Το ποτόν είναι οίνος. Η σταφυλή πλέον εν τη Γη ωρίμασε και ο γάμος πρέπει να γίνει. Γενική χαρά εν τοις μυστηρίοις επικρατεί. Προσέρχονται επί σκηνής πάντες οι Ουράνιοι μύσται περιβεβλημένοι με κλάδους αμπέλου τας κεφαλάς. Η χαρά, η ευθυμία κορυφούνται. Ο Ήλιος ολοέν διέρχεται τους αστερισμούς του Θέρους, από τους οποίους αντλεί τας δυνάμεις της ευθυμίας. Αλλ’ ιδού προσεγγίζει διά την Γην το πέρας του Θέρους. Τότε οι μύσται του Ορφέως ανυψούνται υπεράνω της Γης ακολουθούντες το άρμα των νυμφίων, οι οποίοι Θα ζήσουν πλέον εις το Φώς. Μίαν μόνην αφίνουν επί των Γηΐων υπάρξεων παραγγελίαν. Να συλλέξουν τους καρπούς του θέρους διά των οποίων και μόνον θα ζήσουν κατά τας ώρας του Φθινοπώρου και του Χειμώνος. Ο Ηλιος ακολουθών την τροχιάν του θα επανέλθει επί της Γης να ρίψει νέον σπέρμα, όπως τούτο βραδύτερον εξελιχθεί εις άνθος, εις άρωμα και εις καρπόν. Κατά τον χρόνον του Χειμώνος αι ψυχαί πρέπει να ζήσουν. Η ζωή των θα εξαρτηθεί από τους καρπούς του Θέρους και όσαι επιμελώς δεν συλλέξουν αυτούς, υπόκεινται εις τον θάνατον.  Η παραγγελία είναι επιτακτική δι’ εκείνας αι οποίαι θέλουν να ζήσουν. Εντεύθεν ο Θείος Ορφεύς παριστά δι’ εικόνος την σύνεσιν, από την οποίαν δεν πρέπει να αποχωρισθούν αι ψυχαί. Είναι η σωτηρία των.

Εβδόμη εικών της συνέσεως
Η εικών της συνέσεως παριστά γυναίκα περιβεβλημένην με ένδυμα άνευ ουδενός είδικού χρώματος. Το ένδυμα προφυλάσσει αυτήν εκ του ψύχους, αλλά ταυτοχρόνως κρατεί εις τας χείρας της καρπούς, τους καρπούς του Θέρους. Αντλεί εξ αυτών δυνάμεις, δυνάμεις περιεχούσας θερμότητα δυναμένην να αντιδρά κατά του ψύχους. Ο Ήλιος κατά τον χρόνον τούτον, ουδέν μεταβιβάζει εις τας ψυχάς, είναι ασθενής η επίδρασις του. Ό,τι αντλεί εκ των αστερισμών τους οποίους διέρχεται, είναι υποτύπωμα σπέρματος, το οποίον διαρκώς μετατρέπει διά να το καταστήσει πυρήνα και να τον εναποθέσει επί της Γης, όπως βραδύτερον του μεταβιβάσει νέας δυνάμεις και εκδηλωθεί εις άνθος: Το άνθος είναι η αρχή της εμφανίσεως του Ηλιακού σπέρματος εις καρπόν. Η ευωχία των Ορφικών καταπαύει τον Χειμώνα, των Ορφικών οι οποίοι εναπέμειναν επί της Γης. Αναμένουν το Έαρ διά να αισθανθούν το άρωμά του. Το άρωμα τους υπενθυμίζει το Κράτος του Ουρανού, το οποίον έρχεται διά να τους μεταδώσει την αιωνίαν ζωήν. Άμα τη εμφανίσει του αποδέχονται τούτο διά Θείων τελετών. Γενική επιμιξία κατά το Έαρ τελείται μεταξύ των δυνάμεων της Γης και εκείνων του Ουρανού. τούτο δεν διαφεύγει της προσοχής των. Αντλούν δυνάμεις και προχωρούν με βεβαίαν την πίστιν, ότι δεν Θα επανέλθουν επί του Χειμώνος. Κατά τας τελετάς ταύτας η Λύρα του Ορφέως υπενθυμίζει την αρμονίαν. Οί ήχοι αυτής είναι παραγγελία του Ουρανού. Σπεύδουν να εννοήσουν τούτο και προχωρούν να χαιρετίσουν το Θέρος, από το οποίον αναμένουν την σωτηρίαν των.

Επίλογος
Τοιαύτη είναι η έννοια την οποίαν εφρόντισα να σας μεταδώσω, την οποίαν εις τας Ώρας του έτους απέδιδον οι μεγάλοι της Φύσεως Μύσται. Ομολογώ ότι υπήρξα ασθενές άργανον και τούτο φαίνεται εκ του ότι δεν ηδυνήθην να σας μεταδώσω πλήρως την έννοιαν ταύτην. Ευχηθώμεν το ελθόν Έαρ να μας καταστήσει ικανούς να συλλάβωμεν πλήρως τας εννοίας των Θείων μυστικών της Φύσεως. Ευχηθώμεν όπως αι ψυχαί μας αποκτήσουν το μέσον να έλθουν με διαυγές βλέμμα να επισκοπήσουν το παρελθόν και αντλήσουν από τας μεγάλας αυτού ψυχάς, τα Θεία ιδανικά των, τα οποία είναι να μυσταγωγηθούν πάσαι αι ψυχαί της Γης εις τας Θείας ιδέας των.
==============

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ

ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΡΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΩΦΕΛΗ ΔΩΡΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ! ― ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ, ΤΟ «ΑΙΘΗΡ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ…» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΚΕΤΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (με την βαρύτητα φυσικά στο θέμα της Ψυχής και της πορείας της, που αναλύεται πλήρως)! ― ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ, ΤΟ «ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ» (ανάλυσις της σημερινής καταστάσεως της Ευρώπης και της φύσεως του Ισλάμ) ΚΑΙ ΟΙ «ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» (η αληθής και αντίθετη προς το «αριστερόν αφήγημα» Ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων) ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΥΞΙΔΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ !!! —— https://www.thulebooks.gr/index.php?route=product/manufacturer/info&manufacturer_id=49

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ